door Henk | sep 3, 2015 | Alle Berichten, Blog |
Deze keer een wat toeristische blog, doorspekt met flora- en faunaplaatjes. Transavia bracht ons naar de Algarve. We hadden een huisje gehuurd in het binnenland, ongeveer in de driehoek Loulé, Sao Bras de Alportel en Estoi.
Casa Madeira
Casa Madeira
Loulé is een wat grotere provincieplaats met een ‘Orientaalse markthal’ die stamt uit het begin van 1900. Op zaterdag is er een markt die een groot aantal bezoekers trekt, waaronder ook veel toeristen. De moorse oorsprong van Loulé is als je graag wilt, nog te ontdekken in bijvoorbeeld de overdekte straatjes.
Loule, overdekte straat
Loule, moorse markthal
Sao Bras, museum
Ten Oosten van ons huisje het stadje Sao Bras de Alportel. Iets meer slaperig Portugees, maar wel met een leuk lokaal museum in een prachtig oud herenhuis. De grote binnenplaats wordt gebruikt voor allerlei evenementen, vaak georganiseerd door de plaatselijke Engelse gemeenschap.
Estoi tenslotte, ten zuiden van ons vakantieonderkomen, wordt gedomineerd door de Parador die gevestigd is in een kasteel. Toen wij de vorige keer in de Algarve waren in 2008 was dit kasteel helemaal vervallen, de tuinen waren maar gedeeltelijk toegankelijk vanwege instortingsgevaar. Nu is dit allemaal prachtig gerestaureerd. Op het zonnige terras hebben we heerlijk geluncht en gekeken naar al het moois dat is opgeknapt.
Estoi
Parador Estoi
Ria Formosa
Tevoren had ik mij uiteraard verdiept in de verschillende natuurgebieden in de Algarve. De bekendste is het natuurgebied “Ria Formosa”, een lagune landschap met een aantal eilandjes waartussendoor via een zestal ‘inlaten’ de zee in en uit kan stromen. Er is een klein bezoekers-centrum met een park erachter. Ria Formosa is een belangrijk vogelgebied, met vooral in het voorjaar en in het najaar grote aantallen trekvogels. Hoogzomer is de variatie minder, toen ik er was voornamelijk flamingos, kluten, stelkluten en zilverreigers. Maar niet in de aantallen die er in voor- en najaar zijn.
Ria Formosa, Flamingos
Flamingos
Vioolkrab
kleine zilverreiger
Tegen de Spaanse grens aan is een ander vogelgebied, de Castro Marim wetlands. Er is een mooie vogelkijkhut, die uitkijkt over een groot plas-drasland. Helaas was die nu helemaal drooggevallen en was er weinig vogelverkeer. Wel een grote groep koereigers. Ongetwijfeld is er nog veel meer te zien voor de ervaren vogelaar, maar om te fotograferen denk ik dat ik terug moet komen in een ander jaargetijde,
Koereiger bij Castro Marim
koereigers
Tenslotte Ludo en de Lagune van S. Lourenco. Deze gebieden maken deel uit van de Ria Formosa. Ze liggen naast elkaar, grofweg tussen het vliegveld van Faro in het oosten en de golfbanen van Quinta do Lago. Erachter zoutpannen waar nog op ambachtelijke zeezout wordt gewonnen. Deze zoutpannen trekken ook grote aantallen waadvogels aan, waaronder het symbool van de Ria Formosa, de stelkluut.
Steltkluut
jonge steltkluut
Verder hebben we nog het stadje Tavira bezocht. Een van de leukere plaatsen aan deze zijde van de Algarve. De stad ligt aan de monding van de rivier de Gilão. Toen wij er waren was het zwaar bewolkt. Er is een kleine fadoshow van 45 minuten, die de moeite waard is. Sinds ons laatste bezoek is er ook een museum bijgekomen met als thema de moorse achtergrond van Tavira. De moeite waard!
Fadotheater Tavira
Tenslotte dan de grensplaats Ayamonte, net over de spaanse grens. Met een prachtig centraal plein gedecoreerd met kleurige tegels. Typisch een grensplaats met winkels en een kleine markt die door veel toeristen wordt bezocht.
Ayamonte, centrale plein
Een fijne vakantie, voor de vogels moet ik zeker nog een keer terugkomen in voor of najaar!
Avond over de Algarve
door Henk | jun 7, 2015 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Kluut vliegbeeld
Voor het ontwerp van de Kluut heeft moeder natuur de beste grafische vormgever ingehuurd. Het wit met zwarte pak en die omhoogkrullende snavel, prachtig. En als contrapunt blauwe poten, hoe verzin je het. Dus in het kader van mijn weidevogel projectje vorig jaar de Grutto, dit jaar de Kluut.
Kluut, Recurvirostra avosetta, Avocet, Säbelschnäbler
Om eten te zoeken gaat de kluut op karakteristieke wijze met zijn kop en snavel als een pendel heen en weer. Het voedsel bestaat uit kleine ongewervelde waterdiertjes die in de bodem leven. Dit zoeken gaat deels op zicht en deels op gevoel van de snavel.
Kluut foeragerend
Kluut foeragerend
Om op deze wijze voedsel te zoeken, heeft de Kluut relatief ondiep water nodig, zonder waterplanten. Dit water vind je waar door natuurlijke omstandigheden geen waterplanten groeien, bv door stroming. Ook vind je ze waar net nieuwe plekken zijn gevormd, bv door baggeren of opspuiten van nieuw land. Om deze reden wordt de kluut ook wel gezien als pioniersvogel.
Fries landschap met kluut
Deze situaties kunnen permanent zijn, bv in de wadden, of tijdelijk zoals bij baggeren. De nieuwe plek wordt dan onmiddellijk ingenomen door de Kluut. De keerzijde is, dat plekken ook relatief snel weer ongeschikt kunnen raken voor de Kluten, bijvoorbeeld door rietgroei of plantengroei. Dan is de Kluut ook weer snel verdwenen. Het betekent een sterke schommeling in de populaties. In Friesland waren we met de leden van de fotowerkgroep op bezoek bij een boer die het goed voor heeft met weidevogels. Hij heeft een in een stuk van zijn land het waterpeil flink hoog staan, een stukje water uitgebaggerd en een eiland gemaakt.
Eiland geschikt voor Kluten
Aan de rand van de plas heeft hij een kijkhut gebouwd. Hier een uitstekende mogelijkheid deze mooie vogel te bekijken. We waren er half mei en er werd flink het hof gemaakt en uiteindelijk gepaard.
Kluten kussend
Het vrouwtje staat met haar hals gebogen, met haar kop vlak boven het water. Het mannetje loopt er quasi nonchalant omheen (nou ja, ik maak er wat menselijk gedrag van). Hij poetst hierbij voortdurend zijn veren. Kop in het water, poetsen, rond lopen. Het vrouwtje staat ondertussen nog steeds met gebogen kop te wachten. Uiteindelijk springt dan het mannetje op haar rug en de paring vindt plaats.
Kluten parend
Dan springt het mannetje er weer af. De vogels kruisen hun snavels, alweer vertaald naar menselijk gedrag, het lijkt bijna alsof ze elkaar kussen.
Kluten, na paring
Dan begint het broeden. Kluten maken hun nest het liefst op een kaal stukje land. Als alles goed gaat zijn er na ongeveer 23 dagen dan de jonge kluten. Het paartje dat ik hier gefotografeerd heb, had uiteindelijk 3 jongen. Het is leuk te zien, dat er twee steeds bij de ouders bleven en 1 jonge kluut veel meer ondernemend was, uiteindelijk kwam deze vlak bij.
Kluut met jong
Jonge Kluut
jonge kluut, Recurvirostra avosetta, Avocet, Säbelschnäbler
Kluten met jongen verdedigen zwaar hun territorium. Andere vogels die in de buurt komen, of zelfs ver weg aan de rand van de plas worden verjaagd. De enige andere vogel die wordt verdragen is de bergeend. Maar grutto’s, tureluurs, je zelfs een kleine kwikstaart worden meteen verjaard. Hier stijgt een ouder-vogel op om een andere vogel te verjagen.
Kluut vliegt op
Jonge Kluut
door Henk | apr 20, 2015 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Lepelaar, Balgzand
Is het al lente? Cees was er niet van overtuigd. Vorig jaar had hij mijn blog gelezen met broedende vogels en de uitspraak aan het eind ‘kortom het is lente’. Dit jaar had hij dit nog niet zien langskomen op mijn website, en daarom vond hij dat het nog geen lente kon zijn.
Tja wat moet je dan, toch maar op zoek naar ‘lente-signalen’ Dit jaar de terugkeer van de zomergasten. Ik ben daarom afgereisd met Elly van de fotogroep van het IVN Amstelveen naar Balgzand in het noorden van Noord- Holland.
Laten we maar eens beginnen met de Lepelaar. (1) Een van de eerste zomergasten die terugkeren naar Nederland. Hoewel ze graag in groepen broeden en rondtrekken, was deze wat afgedwaald van de groep. De anderen bleven aan de overkant van het water zitten, maar deze kwam goed in de richting. Volgens de vogelgids heeft de Lepelaar rust nodig om te broeden, maar dit lijkt in tegenstrijd met de plek die ze bij Halfweg hebben gevonden. Vlak naast de drukke A200, en vlak achter een benzinestation zit een kleine kolonie. Goed vanaf de weg te zien, hoewel nu de boombladeren wat in de weg komen te zitten.
Dan de Tureluur. (2) Elly vertelde dat ze de vorige keer op deze blek enige tientallen Tureluurs had gezien en kunnen fotograferen. Vandaag kwam er maar een langs en in een ongunstige hoek, toch nog dit plaatje van kunnen maken.
Kluut, Balgzand
Dan een van mijn favoriete soorten, de Kluut. (3) Deze waren vandaag wal talrijker. En wat een mooie vogel. Mijn zijn kromme snavel veegt hij door het ondiepe water, als het ware ‘maaiend’op de tast zoekend naar ongewervelde waterdiertjes. (4) 
Kluten foeragerend, Balgzand
Kluten, Balgzand
Dan nog wat bijvangst, nog wat broedvogels / wintergasten en andere soorten.
Scholeksters, Balgzand
De scholekster, een andere favoriet van mij is meer een standvogel. Je vind ze het hele jaar door. (6)
Kokmeeuwen
Net als de Kokmeeuw (7)
Brandgans, Balgzand
Dan een drie ganzensoorten, de Brandgans (8) een schuwe wintergast die je vaak in heel grote groepen vind. Als je te dicht in de buurt komt kiezen ze massaal het luchtruim. Een goede plek om ze bekijken is bij Marken, richting de vuurtoren. Vanaf de dijk zie je vaak grote aantallen, je kunt er niet in de beurt komen, dus ze blijven dan vaak zitten.
Rotganzen, Balgzand
De rotgans (9), hier met veel misbaar landend tussen wat soortgenoten.
Grauwe Gans, Balgzand
En dan tenslotte de grauwe gans (10). Hoewel er veel geklaagd wordt over overlast, toch een heel mooie vogel.
De laatste foto laat een grauwe gans zien met jongen,
Grauwe Gans met pullen
Kortom, het is LENTE!
door Henk | feb 26, 2015 | Alle Berichten, Blog, Overig |
Lightroom workflow
Voor de fotowerkgroep van het IVN Amstelveen heb ik op dinsdag 24 februari een presentatie gehouden. Het thema was mijn Lightroom workflow. Erg leuk om te doen. De presentatie heb ik hier op mijn website geplaatst. Tijdens de presentatie werd opgemerkt door Diana dat perspectivisch vervormen bv om een lensvertekening te corrigeren ook in Lightroom mogelijk is. Dank Diana, hoe dit te doen heb ik toegevoegd aan de presentatie onder het hoofdstukje “Lenscorrecties”. Monique maakte de terechte opmerking dat het bij de exportfunctie niet DPI moet zijn maar PPI. Dots per Inch is voor het afdrukken. Bij het omzetten naar JPG gaat de resolutie over PPI, Pixels per Inch. Dit is veranderd in de presentatie. Tenslotte de voorkeur van Monique voor output in PNG formaat. Dit wordt door Lightroom niet ondersteund. Op het internet is een levendige discussie tussen voor en tegenstanders van dit formaat. Voor of tegen, lightroom heeft dit fileformaat niet in haar exportmogelijkheden staan dus we zullen het moeten doen met TIF of JPG.
Dank voor de levendige discussie. Zoals gezegd, ik vond het leuk om te doen, dus bij een volgend aansprekend onderwerp, wie weet.
Mocht u de presentatie willen gebruiken, laat het mij even weten. Om de presentatie te downloaden kunt u hieronder klikken:
IVN presentatie over mijn workflow in Lightroom
door Henk | feb 14, 2015 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
vliegende ijsvogel
Het gaat goed met de ijsvogel in Nederland. In de Atlas van Noordhollandse broedvogels van 1990 stond dat er in Noordholland jaarlijks tussen de 3en 6 broedparen werden geteld. Met een uitschieter van 10 paren in 1983 en dan voornamelijk in het Gooi.
In 2008 was het aantal toegenomen tot ongeveer 1000, door oa. Waterzuivering, maar ook door relatief milde winters. In tegenstelling tot wat zijn naam zou doen vermoeden, kunnen ijsvogels niet tegen strenge winters. Als er ijs op het water ligt, kunnen ze niet aan voedsel komen. Dat was overduidelijk in de afgelopen twee jaar, een strenge, late winter in 2013 decimeerde de stand, maar in 2014 een milde winter en de aantallen schoten omhoog.
Vliegende IJsvogel
Vandaag wat platen van een vissende ijsvogel. IJsvogels hebben meestal een vaste tak vanwaaruit ze jagen. Soms zijn dat takken die door mensen worden neergezet om de ijsvogel te bekijken, zo ook hier. Vanuit een van de vogelhutten van Glenn Vermeersch in Belgie, hadden we zo een goed uitzicht. Het duurde niet lang of deze mevrouw IJsvogel kwam een kijkje nemen. (1)
Vanaf een vaste tak de omgeving bespiedende IJsvogel
Op een gegeven moment storte ze zich van de tak en probeerde een visje te verschalken.(2)
Duikende IJsvogel
en (3)
Duikende IJsvogel
Hier zie je hoe ze onder water een stekelbaard grijpt.(4)
IJsvogel onder water
Die wordt vervolgens meegenomen naar een dikkere tak (5)
IJsvogel met vis
, waar de stekelbaars met een paar ferme slagen om zeep wordt geholpen. (6)
Het visje wordt gedood.
Vervolgens verdwijnt die, kop eerst, in het keelgat. (7)
Visje verdwijnt, kop eerst (7)
Niet elke duik is raak. Na een mislukte duik, wordt hier teruggevlogen naar de uitzichttak. (8)
IJsvogel keert terug naar tak (8)
Even later wordt het opnieuw geprobeerd, zelfde routine (9)
Nu wel raak
Dit keer wel raak. (10)
deze keer wel raak (10)
Na een middagje vissen is het vervolgens prettig nog even van de laatste zonnestralen te genieten (11)
de laatste zonnestralen van de dag
en keerden wij huiswaarts. Dank aan Marga voor het gezelschap en Glenn voor het beschikbaar stellen van zijn hut.
door Henk | jan 10, 2015 | Alle Berichten, Blog, Stad |
Parijs
Parijs 6 en 7 januari 2015
Het Picasso museum in Parijs is na een verbouwing van 5 jaar heropend. Ook is er in het Centre Pompidou een retrospectief van Jeff Koons.
Henk Metro-2534
Twee goede redenen om twee dagen naar Parijs te gaan.
Carla
Carla wilde mee en we hadden een overnachting geboekt in Montmartre via AirB&B. Een aparte ervaring. Het Picassomuseum en Centre Pompidou bewaarden we voor de tweede dag, de eerste dag hadden we een wandeling door Montmartre uitgezet.
Het weer was grijs en koud, maar gelukkig geen regen. Via het oudste stukje Montmartre, met o.a. de Moulin de Galette, kwamen we op het pleintje Marcel Aymé waar het monument staat voor de filmacteur Jean Marais, de man uit de muur.
Monument Jean Marais
Op naar de place Dalida, gewijd aan de zangeres. Dalida, met een gemengde Egyptisch-Frans-Italiaanse achtergrond is oa bekend van Paroles-Paroles of van J’Attendrai.
Dalida
Ik zal u de complete route besparen, maar wat aardige hoogtepunten zijn La Maison Rose, een huisje dat door Maurice Utrillo is vereewigd. Het woonhuis van de broertjes van Gogh, Het behendige konijn, Le Lapin Agile een cabaret waar de vele kunstenaars/bezoekers hun rekening voldeden door schilderijen. De eigenaar heeft niet kunnen profiteren van de vele miljoenen die die later opbrachten, maar des te meer de erfgenamen.
Of de Place du Tetre, een befaamde tourist-trap waar je je kunt laten tekenen of schilderen door de vele kunstenaars.
Place du Tetre
Uiteindelijk bracht de wandeling ons bij de Sacre Coeur met het prachtige uitzicht over Parijs.
Sacre Coeur
De volgende dag, dinsdag, was de Marais gepland. Vaak aangeduid als het oude Parijs of als het joodse Parijs.
De tocht begon op de Place de la Bastille. Uiteraard met de gedenknaald die staat op de plek waar ooit de Bastille stond. De bastille werd grondig gesloopt, onmiddellijk na het uitbreken van de franse revolutie in 1789, maar het grondplan is nog te herkennen op het plein.
Na een mooie wandeling kwamen we rond half twaalf aan bij de Place des Vosges. Wel het mooiste plein genoemd van Parijs. Op dat moment kregen we door dat er een aanslag was gepleegd in Parijs, met meer dan tien doden. Nog geen idee waar en bijzonderheden. Wel hoorden we flink wat sirenes en dergelijke maar dat was een bekend geluid in Parijs.
Soldes
Ook in het straatbeeld was verder niets opvallends. Geen overmaat aan politie, mensen zaten nog steeds ontspannen in de cafés en restaurants. Ook wij dronken vlak voor het museum Picasso ons kopje thee en hadden en gesprekje met de eigenaar.
Royal Bar
Het museum Picasso in het hotel Salé was de moeite meer dan waard. De verbouwing die eerst 2,5 jaar zou duren heeft uiteindelijk meer dan vijf jaar geduurd, met de nodige problemen. Het museum telt alleen al aan schilderijen meer dan 250 werken, dus naar enige tijd ben je meer dan verzadigd.
musee Picasso
Verder met de wandeling, richting Centre Pompidou. Nu was onze route geblokkeerd door een wegafzetting, maar mensen liepen er gewoon langs, toen ook de stadsbus doorreed, konden wij onze weg vervolgen, maar even verderop was de rue Pavee definitief afgezet en moesten we een alternatieve route zoeken. Ondertussen hadden we ontdekt dat de aanslag gericht was tegen het tijdschift Charlie Hebdo. In een etalage van een boekwinkel, kwam ik de eerste steunbetuiging tegen.
Charlie Hebdo
Finkelsztajn
Uiteindelijk via de Rue des Rossiers, in het midden van het joodse hart van de Marais toch naar het Centre Pompidou. We bezochten de Jeff Koons tentoonstelling dronken nog een kop je thee na in het restaurant van het Centre
Michel Jackon by Jeff Koons
Daar in het lege restaurant van centre Pompidue ervoeren we de details van de aanslag en kwamen we er ook achter dat we op het tijdstip zelf maar slechts twee blokken ervan verwijderd waren.
Hoe dichtbij kan het komen.
Kaart Marais
Pompidou Henk
Via het Gare du Nord, waar opnieuw geen bijzondere veiligheidsmaatregelen waren te ontdekken tenslotte terug naar Nederland om via het late journaal alle verbijsterende details te horen.
