Begin mei zag ik foto’s die gemaakt waren in een weidevogelhut in Zuidholland. Ik kende de hut niet maar Google is dan je vriend. De hut richt zich (uiteraard gezien de naam) op weidevogels, maar er is ook een nestkast voor Torenvalken.  Ik wilde de hut weleens proberen, maar helaas voor dit seizoen was de hut al volgeboekt. Alleen begin juli was nog beperkt plaats. Dat betekent dat het weidevogelseizoen bijna voorbij was en dat de hoop op jonge Torenvalken ook niet groot was, immers het meeste zou dan al zijn uitgevlogen, Maar ik besloot het toch maar te proberen, zodat als het zou bevallen ik er voor volgend jaar vroeg bij kon zijn. Nou, ik kan de conclusie al vast verklappen, de verwachtingen werden ruimschoots overtroffen, samen met mijn fotomaat heb ik een geweldige dag gehad.

De meeste activiteit bij deze hut vindt in de vroege ochtend plaats, dus om vier uur opstaan, om vijf uur  mijn fotomaat oppikken en dan nog een uurtje rijden. Na enig zoeken en de uitgebreide informatie bestudeerd te hebben, vonden we het pad naar de hut en inderdaad, midden in het weiland. Links gras, rechts mais en in de verte de hut, zo’n vijfhonderd meter lopen. Het zag er allemaal wat kaal uit, zodat we elkaar wat sceptisch aankeken. Maar dat veranderde bij aankomst.

De hut is duidelijk met veel aandacht gemaakt. ‘De setting’, altijd het belangrijkste, bestaat uit een vijver met een drietal paaltjes in de verschillende richtingen, zodat je steeds een andere achtergrond en richting van het licht hebt. Daarnaast een mooi, origineel uitziend boerenhek.  Rond de paaltjes en het hek staan bloemetjes, margrieten en raapzaad, dat zorgt ook voor een mooie omlijsting.

De kijkrichting is noord, zodat je ’s morgens licht uit het oosten hebt en dan in de middag de zon achter je. In het midden van de vijver een schelpeneilandje. Maar het belangrijkste is de Torenvalkenkast die zich links naast de hut bevindt. Vanuit de hut nog net zichtbaar (en fotografeerbaar).

Dan de hut zelf.  Ruim voor twee personen. Netjes ingericht, twee comfortabele, in hoogte verstelbare burostoelen. Eventueel nog maatgemaakte kussens om wat hoger te zitten. Je fotografeert door een net, met erboven spiegelglas, dat werkt heel goed. Verder twee grondstatieven, zodat je alleen je eigen statiefkop hoeft mee te nemen.  Het lopen door het weiland maakt je schoenen modderig, dus die moeten uit en kunnen in de schoenenbox buiten de hut worden gezet. In de schoenenbox vind je ook meelwormen en twee dode muizen voor de Torenvalken.

 

Na ons geïnstalleerd te hebben en de meelwormen en muis te hebben geplaatst, was het wachten op de vogels. Al vrij snel meldde zich een kwikstaart. Die ging als een razende rond en vloog af en aan met de bek vol meelwormen. Vervolgens de spreeuwen, gelukkig niet zo veel, een handvol oudere en een jonge. Die lusten ook wel een meelwormpje.

Ondertussen bleek gelukkig dat de jonge Torenvalken nog aanwezig waren in de kast. Bij aankomst was de kast vrijwel leeg, één oudervogel. Maar na enige tijd kwamen de jonge valken ook naar de kast en was de familie vrijwel compleet.

En toen begon het spektakel. De vogels vlogen af en aan naar de palen en naar het hek. Allemaal wilden ze er met de muis vandoor, dus dat leverde ook wat conflicten op. En dan is het zaak snel te reageren. En dat valt nog niet mee, inzoomen, uitzoomen naar een andere paal richten etc. wat zijn die beesten snel. Maar uiteindelijk begint de geheugenkaart zich dan toch met aardige beelden te vullen.

En vanuit het niets dan opeens een Grutto in de vijver. Een onverwacht genoegen. De meesten van zijn familie zijn al weer afgereisd naar Portugal etc. dus dat deze er was leverde een leuke verrassing.

Grutto C Dn 1594-

 

Ondertussen ook een Ooievaar, statig stappend door het weiland voor de hut, richting Torenvalkenkast. Dat werd echter niet geaccepteerd door de Valken, de aanval werd ingezet. Helaas waren de plantjes en bloemetjes die op zich wel mooi zijn nu een belemmering om dit conflict vast te leggen, maar het was wel spannend om te zien.

Hetzelfde gebeurde met een Bruine kiekendief. Cees, een van de beheerders had al gemeld dat de Kiek zich regelmatig voor de hut liet zien. Een wij zagen voortdurend in de verte een stuk of drie Kiekendieven jagen, maar nooit dichtbij. Totdat een toch wat dichterbij kwam rechts langs de rand van het maisveld en ook dat was aanleiding voor de Torenvalken om uit te rukken. Dit speelde zich te ver voor de hut af om te fotograferen, maar ook dit was ook een mooi spektakel om te bekijken.

Regelmatig hoorde je boven op het dak ook activiteit. Nadat ik was extra meelwormen had gestrooid vond ik naast de hut een dode mol. Die heb ik ook op een paaltje gelegd en ook die leverde weer het nodige gedoe op.

 

Rond 12 uur werd het duidelijk rustiger. Het laatste hoogtepunt was een badderende Torenvalk. We hebben daarna nog een paar uur gezeten, maar verder alleen nog wat ‘statische’ beelden geschoten. Maar we waren meer dan tevreden en toen we om 15.30 inpakten hadden we een heel voldaan gevoel en volle geheugenkaarten. Deze weidevogelhut staat zeker op de lijst voor een volgend bezoek volgend voorjaar /hoogseizoen. En met wat geluk zijn dan ook de Kiekendieven nog wat dichter bij de hut aanwezig, dat we hier misschien weer een Topdag gaan beleven.

 

 

Dank aan Cees en Wim voor het opzetten en beheren van deze hut en graag tot een volgende keer.