door Henk | mei 19, 2017 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Visdief loopt blauwtje
Visdiefjes zijn de meest algemene van de Nederlandse sterns. Erg verwant aan de Noordse stern. Het meest kenmerkende verschil met de noordse stern is, dat visdieven meestal een zwart puntje aan hun rode snavel hebben.
paartje visdieven met kenmerkende zwarte snavelpunt
Hun nesten hebben ze vaak op kale eilandjes waar ze veilig zijn voor predatoren. Ze leggen bruine, gevlekte eieren. Soms twee legsels per seizoen. De broedtijd bedraagt ongeveer drie weken.
Midden Mei had ik de gelegenheid de Visdiefjes van redelijk korte afstand te bekijken. Dat is altijd een genoegen. Het zijn dynamische vogels en er gebeurt altijd wat.
Visdief dichtbij
Ik kon nog geen legsels ontdekken, maar de paartjes waren al wel gevormd. Ook werd er nog volop gepaard.
Parende visdieven
Na afloop van de paring
Het eilandje waar ze op zaten is ook aantrekkelijk voor Kluten.
Kluten zitten al op de eieren.
Een van de Klutenparen zat al op de eieren en dat leverde geregeld grensconflicten op, met een hoop over en weer gepik.
Grensconflict
Tijdens de paarvorming biedt het mannetje het vrouwtje regelmatig een visje aan om de relatie te bestendigen. Als het mannetje in zicht komt, begint het vrouwtje hard te schreeuwen, het mannetje reikt het visje aan dat met één slok verdwijnt.
Visje wordt geaccepteerd
Op een bepaald moment kwam er dit mannetje met een mooi visje.
Man met vis
Ik verwachtte dat het vrouwtje meteen zou toehappen, maar kennelijk was dit niet de gekozen partner. Ondanks het smakelijke hapje, werd het mannetje volkomen genegeerd. Het was net of hij er niet was, lucht. Hij wandelde nog een tijdje om het vrouwtje heen, maar zij bleef doen of hij lucht was.
Zij poetst de veren en doet of hij niet bestaat.
Uiteindelijk werd het visje maar zelf opgegeten.
Dan maar zelf opeten
Het blauwtje dat het mannetje hier liep was zo diepblauw, dat het pijn deed aan de ogen. Maar wel weer een unieke ervaring.
Visdief met visje
door Henk | mei 18, 2017 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Vechtende grutto’s
Het is lente en paartijd. Dan jagen de hormonen de grutto’s door het lijf. Er ontstaat weleens een kleine ruzie, en soms mag je daar dan getuige van zijn. Ik was de gelukkige toeschouwer en hoewel ‘not the real thing’ wil ik u ook deelgenoot maken met wat plaatjes.
Om het geheel in te kleuren heb ik de grutto’s enig menselijk gedrag toegedacht.
Het begint allemaal met de ontmoeting in Friesland.
Grutto ontmoeting
De twee grutto-vrienden hebben elkaar het laatst ontmoet in de rijstvelden van Senegal in West-afrika. Ze hadden daar samen gefourageerd in de rijstvelden. In de zomer eten ze voornamelijk dierlijk voedsel, bijvoorbeeld wormpjes die ze met hun lange gevoelige snavel uit de rond wurmen. Maar in de winter en tijdens de trek zijn ze vegetarier.
Nadat onze vrienden tijdens de lange trek vanuit West-Afrika elkaar uit het oog waren verloren, kwamen ze dus elkaar hier in Friesland weer tegen. In het begin was de stemming goed, maar al snel ontstond een ruzie-achtige sfeer en vlogen de verwijten over en weer. Mijn kennis van het Grutto’s is niet zo dat ik kon verstaan waar het over ging, maar ik kreeg de indruk dat het over een vrouwtje was. Zoiets als “ik zag je wel naar haar kijken hoor”. Het is tenslotte paartijd en zoals gezegd staan ze dan strak van de hormonen.
Grutto discussie
Al snel ontaardde de discussie in handgemeen voorzover je dat bij grutto’s kunt zeggen. Een hoop gefladder en gepik naar elkaar. Aanvallen en schijn aanvallen.
gefladder en gepik
Tenslotte moet er een de wijste zijn en die keerde de ander de rug toe. Nog een laatste schijnaanval na.
grutto gaat ervandoor
nog een laatste aanval na
De afgedropen Grutto koos het luchtruim, waar hij nog even luid zijn ongenoegen ventileerde.
Grutto vliegt weg
Nog even een laatste opmerking, meer aan zichzelf in de trant van ‘hij zakt er maar in’ en weg was hij.
Gruttos gaat ervandoor
De overwinnaar keerde terug naar zijn maten, met zijn staart nog wat in de war.
grutto met staart in de war
Even later zat alles weer goed en keerde de rust weer in de Friese weiden.
rust keer weer-6128
Na deze opwindende blog zal ik u de volgende keer wat meer vredige grutto plaatsjes voorschotelen. Maar dit kleine dispuut wilde ik u niet onthouden. En och het komt inde beste families voor.
Tenslotte heb ik mijn mooiste plaatje voor het laatst bewaard en in hoge resolutie. Klik hier voor de foto op volle breedte en in hoge resolutie.
door Henk | mei 8, 2017 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Ik probeer ieder voorjaar naar Friesland te gaan om boer Murk naar de weidevogels te kijken. In het verleden hebt u hier ook wat foto’s en blogs van gezien. Murk doet goed werk voor de weidevogels en de plek wordt ook steeds populairder bij collega-fotografen. Het gevolg is wel dat ik langer tevoren moet gaan reserveren en dan kan het weer tegenzitten. Deze maandag was dus een donkere en regenachtige dag. Daardoor waren er minder vogels en ook minder soorten. Desondanks hier mijn voorjaars-weidevogels portretten. Niet veel tekst dit keer alleen wat foto’s.
Grutto tussen de paardenbloemen
Wel grappig om te horen hoe smaken verschillen. Van de serie foto’s vandaag is dit mijn voorkeur. De grutto in zijn natuurlijke omgeving. Sandra vroeg zich echter af waarom die vogel zo klein is afgebeeld. Duidelijk niet haar favoriet.
Grutto in de regen
Dus dan maar wat groter, hopen dat die wel bevalt. let op de regenstralen. Gelukkig zat ik binnen.
Slobeend
Bergeend
Scholekster
Een natte schol. Volgens mij heet dat Ton-sur-Ton, die mooie, helderoranje snavel en dan het bijpassende oranje oog.
door Henk | mei 8, 2017 | Alle Berichten, Blog, Natuur, Overig |
Parelhagedis, Extremadura
Wat een rare titel voor een Blog en een die vast niet door de Google zoekalgoritmes gevonden gaat worden maar toch.
Wat is het geval, we moeten terug naar 1970. Wiskundige John Conway bedacht een spel en noemde het “Life”. Je neemt een oneindig raster, kleurt daar een aantal hokjes in en laat de rest wit. Dat is generatie één. Generatie twee ontstaat door consequent en gelijktijdig deze twee regels toe te passen:
- Een ingekleurd hokje met vier of meer of minder dan twee ingekleurde buren wordt wit.
- Een wit hokje met precies drie ingekleurde buren wordt gekleurd.
Dan volgt het wonder, stop het beginpatroon met die twee regels in een computer en je ziet een verbazende rijkdom ontstaan van bewegende, zich herhalende, chaotisch stabiele of zelfs eeuwig groeiden patronen.
Nu jaren later, beschrijft Michel Milinkovitch van de Universiteit van Geneve dat precies dit patroon is gevonden bij de Spaanse parelhagedis. Bij jonge dieren zijn de schubben nog bruin of wit. Maar in de loop van de volwassenheid worden ze groen of zwart volgens dit beschreven labyrint patroon.
Parelhagedis Schubbenpatroon
Toen ik de Parelhagedis fotografeerde in de Extremadura had ik hier geen idee van. Ik las hierover voor het eerst in het artikel in de NRC van 13 april j.l. Dus een lange inleiding tot de onderstaande foto’s van de Spaanse Parelhagedis.
Parelhagedis
Moet u nu zo’n eind weg om een prachtige hagedis te vinden. Nee, dichter bij huis zijn ook prachtige hagedissen te vinden. Bijvoorbeeld de Zandhagedis. Afgelopen zaterdag een van de weinige zonnige dagen deze lente en ook wat warmer. Dus prima om zandhagedissen te spotten in de Amsterdamse waterleidingduinen. Hier een mannetje dat zich opwarmt in de zon.
Zandhagedis – Man – AWD
En ook een vrouwtje, wat minder groen maar ook mooi.
Zandhagedis – Vrouw
Nu kan ongetwijfeld ook het schubbenpatroon van de zandhagedis worden gesimuleerd met een soortgelijk algoritme, maar daar moet dan nog even op gestudeerd worden. Ik heb het in ieder geval niet geprobeerd, maar ik ben dan ook geen wiskundige maar natuurfotograaf.
Zandhagedis – Man Patroon-
De zandhagedis zal het weinig uitmaken, als die maar in het zonnetje kan liggen. En gegeten moet er ook. Een soort sluipwesp die met zijn lange legboor in het vermolmde hout boorde, maar deze dus niet meer.
Zandhagedisman etend
Tenslotte als u de natuur in gaat, let op op teken. Ook de zandhagedis valt hieraan ten prooi, let op achter zijn linkerpoot, maar liefst twee stuks. De zandhagedis zelf is niet groter dan onggeveer 15 cm, dus de teken zijn werkelijk miniscuul . Dus een goede controle na een natuurwandeling is heel belangrijk.
Teken
O ja, het eerste gedeelte van mijn blog heb ik ontleend aan het artikel in de NRC, als u het hele artikel wilt lezen, klik dan hier.
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/04/13/de-wiskunde-leeft-op-deze-hagedis-8161539-a1554308
door Henk | apr 27, 2017 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Zanglijster
Ik ben een beetje een mooi weer fotograaf. De afgelopen maanden was ik een beetje in een soort fotografische winterslaap. Ik vond dat er maar eens een eind aan moest komen, het is immers al ver in het voorjaar. Dus afgelopen maandag stond alles klaar, maar het weer werkte niet mee. Een regenachtige dag. Me nat laten regenen ging me te ver en dus is het alternatief een dak boven je hoofd, dus een hut. Het werd het Gooi. Maar regen betekent ook weinig licht en dan kom je in een dilemma, hoge ISO, dus ruis, of lange sluitertijden dus mogelijk bewegingsonscherpte, maar vaker nog allebei.
Bij de hut was ook een vijvertje en ik besloot als thema van deze natte dag dan maar te nemen Maandag is wasdag.
Merel
De Zanglijster poedelde zich een slag in de rondte, maar ook de Merrel was driftig aan het poetsen. Na ja kijkt u maar zelf:
Boomklever
De boomklever aarzelt nog wat en de Gaai kijkt de even de kat uit de boom.
Gaai
Maar dan de roodborst die gaat er vol in:
Roodborst
En dan netjes gewassen nu nog pyjamaatjes aan en dan snel voor de buis:
Roodborst
door Henk | jun 20, 2016 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Paartje Bijeneters
Tijdens onze vakantie in de Extremadura heeft Gertjan mij naar een plek gebracht waar je goed bijeneters kan fotograferen. De parings-cycles van vogels bestaat uit een aantal onderdelen: Paarvorming en bestendigen; een hol maken; paren;, broeden etc. In de week die ik er was kon ik uiteraard maar een gedeelte van deze cycles meemaken en deze week was dat vooral het bestendigen van de paarband en een gedeelte van het graven van een hol. De band wordt onderhouden oa doordat het mannetje op zoek gaat naar een prooi en dat dan het vrouwtje aanbiedt. Prooioverdracht is een van de onderwerpen die voor natuurfotografen interessant is.
Bijeneters prooioverdracht
Bijeneters zijn kleurrijke vogels
Mooie kleuren
die voornamelijk leven van libellen, bijen, vliegende torren, sprinkhanen etc.
Deze haft lijkt niet interessant
de prooi wordt uitsluitend in de lucht gevangen en met een lange puntige snavel, zodat stekende insecten geen kans krijgen. Voordat ze opgegeten worden, wordt het steekmateriaal nog even verwijderd door ze tegen een tak te wrijven.
Bijeneter wrijft bij over tak
Bijeneters broeden in holpijpen, van ongeveer 1,20 meter diep die enigszins schuin omhoog lopen, zodat water er niet in kan stromen.
Nestholen bijeneters
Deze pijpen graven ze zelf en kunnen gevonden worden bij steile wanden van waterlopen of meertjes, maar ook ‘holle’wegen of andere plekken waar een steile, zanderige wand voorhanden is.
Toen ik met Elly besprak dat een van ‘wensfoto’s’ is het fotograferen van een bijeneter met een libel in zijn snavel, zei ze: “het zijn wel bijen-eters” en daar heeft ze natuurlijk gelijk in, dus mijn verwachtingen waren een beetje getemperd.
Bijeneter met Bij
Al vrij snel kreeg ik het eerste paar voor de lens. Maar op een gegeven moment doemde een donkere schaduw op achter hun plek.
een donkere schaduw dook op
Een zwarte spreeuw. Ook hun nesttunnel was niet veilig, de spreeuw leek ook daar wel belangstelling in te hebben.
Zwarte spreeuw
Na een aantal keer van hun plek verjaagd te zijn, verdwenen de Bijeneters. Ik heb nog een tijdje gewacht, maar zonder resultaat. Gelukkig had Gertjan ook nog een andere plek en ook daar kreeg ik ze al vrij snel in beeld.
Het mannetje vliegt weg, op zoek naar een prooi en soms blijft het vrouwtje dan zitten wachten. Het mannetje komt terug, biedt de prooi aan en het een en ander herhaalt zich.
prooioverdracht 1
prooioverdracht 2
prooioverdracht 3
prooioverdracht 5
Bijeneters prooioverdracht
Tussendoor wordt soms ook even in de nesttunnel gekeken of gegraven, je ziet dan soms het zand aan de snavel van het mannetje, je ziet dit bij een aantal van de fotos. In dit geval wordt nestmateriaal meegenomen.
Nestmateriaal
Soms is het vrouwtje er niet als het mannetje met zijn prooi terugkomt. In dit geval bleef hij even wachten, maar toen het telang duurde werd de kever maar zelf naar binnengewerkt.
wachtend
dan maar zelf
Tenslotte, vlak voordat ik van plan was terug te gaan, toch nog mijn libel. Ik sluit af met de prooioverdracht van de libel. Met dank aan Gertjan voor een heel geslaagde ochtend fotograferen.
Bijeneter met Libel
Vrouwtje krijgt libel
en werkt die smakelijk naar binnen
