door Henk | sep 28, 2015 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Watersnip
Het najaar is een tijd van weemoed. Naar de zomer bv. Of naar de snip, u weet nog wel het biljet van honderd gulden. Ik verlang niet echt terug naar de gulden, maar de afbeeldingen op de bankbiljetten waren naar mijn idee mooier dan nu. De ontwerpen van Ootje Oxenaar waren uniek. Voor de snip werd hij natuurlijk wel een beetje geholpen door de natuur. De Watersnip is een prachtige vogel.
Ootje Oxenaar
Bij het laatste bezoek aan boer Murk, meldde hij al dat september de maand is van de Watersnip. Een lastige vogel om te zien te krijgen. Erg schuw. Als je door een waterrijk gebied loopt met rietvelden, schiet hij/zij af en toe weg en kun je er aardig van schrikken. Maar te zien krijgen valt nog niet mee.
Watersnippen
Aan de foto’s is niet goed de afmeting te zien, maar het is een betrekkelijk kleine vogel. Ongeveer het formaat van eens Spreeuw. Altijd een wat verbaasde blik. De naam geeft al aan waar de Watersnip zich bij voorkeur ophoudt: moerasachtige gebieden, natte weilanden en venen.
In de herfst komen ze in groepen bij elkaar. Je kunt ze dan zien foerageren voordat ze doortrekken naar Afrika. Wilt u ze zelf zien, in Maart komen ze weer terug. Tot die tijd zult u het met mijn foto’s moeten doen.
Watersnippen
In de buurt van de plas vlogen regelmatig Kiekendieven over en gingen de vogels er vandoor. Deze foto is flink uitgesneden, dus de scherpte is niet meer helemaal geweldig.
Bruine kiekendief
De Tureluur hield ook goed de lucht in de gaten.
Tureluur
Ook de Meeuwen waren op jacht. Hier met een onfortuinlijke muis. Uiteraard weten we niet of de muis zijn luchtavontuur heeft overleefd, maar het zag er niet goed uit.
Meeuwen met muis
Een paartje zwarte ruiters vertoonde zich ook nog.
Zwarte ruiters
En tenslotte deze Bergeend, die had besloten een hele voorstelling van zijn wasbeurt te maken, inclusief een optreden als kerstengel.
Wasbeurt Bergeend
Bergeend speelt Engel
Als laatste tenslotte toch nog een trio Watersnippen, daar gaat deze blog immers over. Toen ik de foto later terugkeek, kreeg ik kreeg een sterke associatie met een samenzwering https://www.rijksmuseum.nl/nl/pers/persberichten/rembrandts-claudius-civilis-tijdelijk-in-het-rijksmuseum en moest ik onmiddellijk aan dit schilderij van Rembrandt denken, inclusief de mooie goudbruine tinten…….
Geheim genootschap Watersnippen
‘De samenzwering van de Bataven onder Claudius Civilis’ 1661-62
door Henk | sep 28, 2015 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Groenpootruiter
Het is nu definitief herfst, de meeste weidevogels, bv de grutto’s zijn al weer op weg naar hun wintergebied.
Als afsluiting van het ‘seizoen’ nog wat foto’s van het bezoek dat ik in de zomer met de dames van de IVN fotoclub aan boer Murk in Friesland bracht.
Met Jeanette http://fotonatuurlijk.blogspot.nl/ van dezelfde fotoclub heb ik ook nog gebruik gemaakt van de vogelkijkhut van Landschap Noordholland in Balgzand. In beide gevallen geen grote aantallen vogels, maar wel wat leuke soorten:
Bij boer Murk, de Kleine plevier. Een grappig klein vogeltje, dat met parmantige stapjes over drooggevallen of slikachtige stukjes land loopt. Hij overwintert in Afrika, dus zal nu ondertussen wel vertrokken zijn. Volgend jaar april zien we hem vast weer terug.
Kleine plevier
Ook de Tureluur overwintert in Afrika, of soms de kust van zuidelijke West-Europa. Zijn naam dankt hij aan zijn roep, TuTuTu. Zo’n drassig gebiedje als boer Murk creëert is ideaal voor de Tureluur, hier vindt hij zijn insekten en wormen. Voor de rest van zijn voedsel, visjes en kleine kreeftachtigen moet hij ergens anders zijn.
Tureluur
De Grutto is ook onderweg naar zijn overwinteringsgebied in Centraal-Afrika, of het gebied rond de Middellandse Zee. Ik was van de zomer in de Ria Formosa in Portugal, daar zullen van de winter ook veel Grutto’s te zien zijn.
Grutto
Grutto
Tenslotte de laatste uit Friesland, de Kluut. Een van mijn vorige blogs ging helemaal over de Kluut, maar ik kan het niet laten hier toch nog een laatste foto van een Kluut te laten zien. Wat overwinteren betreft, min of meer gelijk aan de Grutto. Van de zomer had ik al veel Kluten en Steltkluten gezien in de Algarve, dat zullen er nu nog wel heel veel meer zijn.
Kluten
Begin september dan naar Balgzand. Het was een zwaar bewolkte dag, met af en toe een felle regenbui. Maar in de hut zaten we droog, koffie etc mee. Er waren geen grote aantallen vogels voor de hut te zien, maar wel drie leuke soorten Ruiters:
Het Witgatje. Ooit waarschijnlijk een broeder in Nederland, nu voornamelijk een doortrekker. Op weg naar zuidelijk Europa, Afrika, of zelfs Azie.
Witgat
Witgatjes
De Zwarte ruiter. Niet zwart, maar grijsachtig. Het meeste zwart in het zomerkleed, in de winter nog grijzer en lijkt dan wat op een Tureluuer. Ook een doortrekker. Hier nog in zomerkleed.
Zwarte ruiter
Zwarte ruiter
Dan de Groenpoot ruiter. Wat algemener, maar ook een mooie vogel. Wordt ook zomers nog wel eens gezien in Nederland, in de winter zelden.
Groenpootruiter
Groenpoot ruiter
Ook de Bontbek plevier liet zich hier zien. Het verschil met de Kleine plevier hierboven is duidelijk en ook meteen waarom deze de Bontbek heet.
Bontbek plevier
Regenboog
We besloten voor de terugweg niet over de snelweg te gaan, maar door de polder. Dat leverde nog twee aardige toetjes op. Een mooie regenboog bij Medenblik , en tenslotte nog een Torenvalkje op de dijk bij Hoorn. Kijk ook even bij Jeanette, die heeft de Torenvalk ook heel mooi gefotografeerd met een leuke achtergrond. Ondanks de sombere weersvoorspellingen een welbestede dag!
Torenvalk
door Henk | sep 3, 2015 | Alle Berichten, Blog |
Deze keer een wat toeristische blog, doorspekt met flora- en faunaplaatjes. Transavia bracht ons naar de Algarve. We hadden een huisje gehuurd in het binnenland, ongeveer in de driehoek Loulé, Sao Bras de Alportel en Estoi.
Casa Madeira
Casa Madeira
Loulé is een wat grotere provincieplaats met een ‘Orientaalse markthal’ die stamt uit het begin van 1900. Op zaterdag is er een markt die een groot aantal bezoekers trekt, waaronder ook veel toeristen. De moorse oorsprong van Loulé is als je graag wilt, nog te ontdekken in bijvoorbeeld de overdekte straatjes.
Loule, overdekte straat
Loule, moorse markthal
Sao Bras, museum
Ten Oosten van ons huisje het stadje Sao Bras de Alportel. Iets meer slaperig Portugees, maar wel met een leuk lokaal museum in een prachtig oud herenhuis. De grote binnenplaats wordt gebruikt voor allerlei evenementen, vaak georganiseerd door de plaatselijke Engelse gemeenschap.
Estoi tenslotte, ten zuiden van ons vakantieonderkomen, wordt gedomineerd door de Parador die gevestigd is in een kasteel. Toen wij de vorige keer in de Algarve waren in 2008 was dit kasteel helemaal vervallen, de tuinen waren maar gedeeltelijk toegankelijk vanwege instortingsgevaar. Nu is dit allemaal prachtig gerestaureerd. Op het zonnige terras hebben we heerlijk geluncht en gekeken naar al het moois dat is opgeknapt.
Estoi
Parador Estoi
Ria Formosa
Tevoren had ik mij uiteraard verdiept in de verschillende natuurgebieden in de Algarve. De bekendste is het natuurgebied “Ria Formosa”, een lagune landschap met een aantal eilandjes waartussendoor via een zestal ‘inlaten’ de zee in en uit kan stromen. Er is een klein bezoekers-centrum met een park erachter. Ria Formosa is een belangrijk vogelgebied, met vooral in het voorjaar en in het najaar grote aantallen trekvogels. Hoogzomer is de variatie minder, toen ik er was voornamelijk flamingos, kluten, stelkluten en zilverreigers. Maar niet in de aantallen die er in voor- en najaar zijn.
Ria Formosa, Flamingos
Flamingos
Vioolkrab
kleine zilverreiger
Tegen de Spaanse grens aan is een ander vogelgebied, de Castro Marim wetlands. Er is een mooie vogelkijkhut, die uitkijkt over een groot plas-drasland. Helaas was die nu helemaal drooggevallen en was er weinig vogelverkeer. Wel een grote groep koereigers. Ongetwijfeld is er nog veel meer te zien voor de ervaren vogelaar, maar om te fotograferen denk ik dat ik terug moet komen in een ander jaargetijde,
Koereiger bij Castro Marim
koereigers
Tenslotte Ludo en de Lagune van S. Lourenco. Deze gebieden maken deel uit van de Ria Formosa. Ze liggen naast elkaar, grofweg tussen het vliegveld van Faro in het oosten en de golfbanen van Quinta do Lago. Erachter zoutpannen waar nog op ambachtelijke zeezout wordt gewonnen. Deze zoutpannen trekken ook grote aantallen waadvogels aan, waaronder het symbool van de Ria Formosa, de stelkluut.
Steltkluut
jonge steltkluut
Verder hebben we nog het stadje Tavira bezocht. Een van de leukere plaatsen aan deze zijde van de Algarve. De stad ligt aan de monding van de rivier de Gilão. Toen wij er waren was het zwaar bewolkt. Er is een kleine fadoshow van 45 minuten, die de moeite waard is. Sinds ons laatste bezoek is er ook een museum bijgekomen met als thema de moorse achtergrond van Tavira. De moeite waard!
Fadotheater Tavira
Tenslotte dan de grensplaats Ayamonte, net over de spaanse grens. Met een prachtig centraal plein gedecoreerd met kleurige tegels. Typisch een grensplaats met winkels en een kleine markt die door veel toeristen wordt bezocht.
Ayamonte, centrale plein
Een fijne vakantie, voor de vogels moet ik zeker nog een keer terugkomen in voor of najaar!
Avond over de Algarve
door Henk | jun 7, 2015 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Kluut vliegbeeld
Voor het ontwerp van de Kluut heeft moeder natuur de beste grafische vormgever ingehuurd. Het wit met zwarte pak en die omhoogkrullende snavel, prachtig. En als contrapunt blauwe poten, hoe verzin je het. Dus in het kader van mijn weidevogel projectje vorig jaar de Grutto, dit jaar de Kluut.
Kluut, Recurvirostra avosetta, Avocet, Säbelschnäbler
Om eten te zoeken gaat de kluut op karakteristieke wijze met zijn kop en snavel als een pendel heen en weer. Het voedsel bestaat uit kleine ongewervelde waterdiertjes die in de bodem leven. Dit zoeken gaat deels op zicht en deels op gevoel van de snavel.
Kluut foeragerend
Kluut foeragerend
Om op deze wijze voedsel te zoeken, heeft de Kluut relatief ondiep water nodig, zonder waterplanten. Dit water vind je waar door natuurlijke omstandigheden geen waterplanten groeien, bv door stroming. Ook vind je ze waar net nieuwe plekken zijn gevormd, bv door baggeren of opspuiten van nieuw land. Om deze reden wordt de kluut ook wel gezien als pioniersvogel.
Fries landschap met kluut
Deze situaties kunnen permanent zijn, bv in de wadden, of tijdelijk zoals bij baggeren. De nieuwe plek wordt dan onmiddellijk ingenomen door de Kluut. De keerzijde is, dat plekken ook relatief snel weer ongeschikt kunnen raken voor de Kluten, bijvoorbeeld door rietgroei of plantengroei. Dan is de Kluut ook weer snel verdwenen. Het betekent een sterke schommeling in de populaties. In Friesland waren we met de leden van de fotowerkgroep op bezoek bij een boer die het goed voor heeft met weidevogels. Hij heeft een in een stuk van zijn land het waterpeil flink hoog staan, een stukje water uitgebaggerd en een eiland gemaakt.
Eiland geschikt voor Kluten
Aan de rand van de plas heeft hij een kijkhut gebouwd. Hier een uitstekende mogelijkheid deze mooie vogel te bekijken. We waren er half mei en er werd flink het hof gemaakt en uiteindelijk gepaard.
Kluten kussend
Het vrouwtje staat met haar hals gebogen, met haar kop vlak boven het water. Het mannetje loopt er quasi nonchalant omheen (nou ja, ik maak er wat menselijk gedrag van). Hij poetst hierbij voortdurend zijn veren. Kop in het water, poetsen, rond lopen. Het vrouwtje staat ondertussen nog steeds met gebogen kop te wachten. Uiteindelijk springt dan het mannetje op haar rug en de paring vindt plaats.
Kluten parend
Dan springt het mannetje er weer af. De vogels kruisen hun snavels, alweer vertaald naar menselijk gedrag, het lijkt bijna alsof ze elkaar kussen.
Kluten, na paring
Dan begint het broeden. Kluten maken hun nest het liefst op een kaal stukje land. Als alles goed gaat zijn er na ongeveer 23 dagen dan de jonge kluten. Het paartje dat ik hier gefotografeerd heb, had uiteindelijk 3 jongen. Het is leuk te zien, dat er twee steeds bij de ouders bleven en 1 jonge kluut veel meer ondernemend was, uiteindelijk kwam deze vlak bij.
Kluut met jong
Jonge Kluut
jonge kluut, Recurvirostra avosetta, Avocet, Säbelschnäbler
Kluten met jongen verdedigen zwaar hun territorium. Andere vogels die in de buurt komen, of zelfs ver weg aan de rand van de plas worden verjaagd. De enige andere vogel die wordt verdragen is de bergeend. Maar grutto’s, tureluurs, je zelfs een kleine kwikstaart worden meteen verjaard. Hier stijgt een ouder-vogel op om een andere vogel te verjagen.
Kluut vliegt op
Jonge Kluut
door Henk | apr 20, 2015 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Lepelaar, Balgzand
Is het al lente? Cees was er niet van overtuigd. Vorig jaar had hij mijn blog gelezen met broedende vogels en de uitspraak aan het eind ‘kortom het is lente’. Dit jaar had hij dit nog niet zien langskomen op mijn website, en daarom vond hij dat het nog geen lente kon zijn.
Tja wat moet je dan, toch maar op zoek naar ‘lente-signalen’ Dit jaar de terugkeer van de zomergasten. Ik ben daarom afgereisd met Elly van de fotogroep van het IVN Amstelveen naar Balgzand in het noorden van Noord- Holland.
Laten we maar eens beginnen met de Lepelaar. (1) Een van de eerste zomergasten die terugkeren naar Nederland. Hoewel ze graag in groepen broeden en rondtrekken, was deze wat afgedwaald van de groep. De anderen bleven aan de overkant van het water zitten, maar deze kwam goed in de richting. Volgens de vogelgids heeft de Lepelaar rust nodig om te broeden, maar dit lijkt in tegenstrijd met de plek die ze bij Halfweg hebben gevonden. Vlak naast de drukke A200, en vlak achter een benzinestation zit een kleine kolonie. Goed vanaf de weg te zien, hoewel nu de boombladeren wat in de weg komen te zitten.
Dan de Tureluur. (2) Elly vertelde dat ze de vorige keer op deze blek enige tientallen Tureluurs had gezien en kunnen fotograferen. Vandaag kwam er maar een langs en in een ongunstige hoek, toch nog dit plaatje van kunnen maken.
Kluut, Balgzand
Dan een van mijn favoriete soorten, de Kluut. (3) Deze waren vandaag wal talrijker. En wat een mooie vogel. Mijn zijn kromme snavel veegt hij door het ondiepe water, als het ware ‘maaiend’op de tast zoekend naar ongewervelde waterdiertjes. (4) 
Kluten foeragerend, Balgzand
Kluten, Balgzand
Dan nog wat bijvangst, nog wat broedvogels / wintergasten en andere soorten.
Scholeksters, Balgzand
De scholekster, een andere favoriet van mij is meer een standvogel. Je vind ze het hele jaar door. (6)
Kokmeeuwen
Net als de Kokmeeuw (7)
Brandgans, Balgzand
Dan een drie ganzensoorten, de Brandgans (8) een schuwe wintergast die je vaak in heel grote groepen vind. Als je te dicht in de buurt komt kiezen ze massaal het luchtruim. Een goede plek om ze bekijken is bij Marken, richting de vuurtoren. Vanaf de dijk zie je vaak grote aantallen, je kunt er niet in de beurt komen, dus ze blijven dan vaak zitten.
Rotganzen, Balgzand
De rotgans (9), hier met veel misbaar landend tussen wat soortgenoten.
Grauwe Gans, Balgzand
En dan tenslotte de grauwe gans (10). Hoewel er veel geklaagd wordt over overlast, toch een heel mooie vogel.
De laatste foto laat een grauwe gans zien met jongen,
Grauwe Gans met pullen
Kortom, het is LENTE!
