Het is voorjaar en alle weidevogels zijn weer terug. Tijd om op bezoek te gaan bij boer Murk in Friesland. Murk heeft een gedeelte van zijn land onder water gezet om het de weidevogels naar de zin te maken.
Plas dras bij boer Murk
Dat is niet onopgemerkt gebleven. Hij heeft van Vogelbescherming Nederland dit jaar de nationale Gruttoprijs ontvangen, oa. een beeldje van een bronzen Grutto. Er is een webcam geplaatst en via de site “Beleef de Lente”kun je live kijken naar “zijn” weidevogels. Maar er gaat natuurlijk niets boven de echte beleving……. dus op naar Friesland.
We hadden de trip lang vantevoren gepland. Een paar dagen tevoren waren de weersvoorspellingen al niet geweldig en inderdaad, het werd een grauwe, regenachtige dag, ook nog met onweer en bliksem. Zelfs hagel en sneeuw in het Noorden, het was die dag eind april dat er een aantal ongelukken waren in Noordnederland door de gladheid. Een dat eind april.
Een regenhoos over de weilanden
Kluut in de regen
Wat meteen opviel deze keer was een groot aantal Kemphanen. Volgens Murk had hij de afgelopen dagen er wel 500 geteld. Zoveel waren het er niet dit keer, maar toch een flink aantal.
Kemphanen en Gruttos
Weliswaar achterin de plassen, Kemphanen zijn bv veel schuwer dan de Kluten, maar toch goed zichtbaar.
Kemphanen
De mannen regelmatig met elkaar in gevecht en met hun prachtig gekleurde manen.
Kemphanen
Regelmatig vloog de groep op en landde na een rondje weer achterin de plas.
Kemphanen
Dominant aanwezig zijn ook de Kluten. Niet zo schuw als de Kemphanen en regelmatig bezig met de paring. In een van mijn voorgaande blogs heb ik wat fotos gezet van dit paringsproces. Een facinerende gebeurtenis, heel erg de moeite waard in het echt te zien.
Kluten
De scholekster schijnt het niet zo moeilijk te hebben in Nederland. Je komt ze overal tegen.In deze tijd van het jaar uiteraard in paartjes. Ik vind het een prachtige vogel met hun rode snavel. Bij het ontwerp was natuurlijk de vraag, wat doen we er voor ogen bij. Dat werd dus matching rode ogen.
Scholekster
Bij de kwikstaart was dat wat moeilijker. Moeten we die nou in zwart-wit houden, of kan er ook een kleurtje bij. En je weet als je niet kan kiezen doe je allebei. Dus een wit exemplaar en een geel exemplaar.
Gele kwikstaart
Witte kwikstaart
Dit alles omlijst met visdiefjes. Ook in de paarstand. Ik heb over de Grutto en over de Kluten een aparte blog geschreven, dat zal ik ook doen voor de visdiefjes, dus hier maar een foto, maar meer in mijn volgende blog.
Visdiefje
Dan om af te sluiten dit keer toch nog een keer de Grutto. Het blijft tenslotte onze nationale vogel en verdient alle aandacht. Het einde van weer een bijzondere tocht naar Friesland.
De Blauwborst is ongetwijfeld een knuffelsoort voor natuurfotografen. Sommige vogels zingen mooi, andere vogels hebben een prachtig gekleurd verenpak. De blauwborst is een van de weinige vogels met allebei. Het zingen doen ze voornamelijk tijdens het baltsen. En dan bij voorkeur bovenin een rietstengel om of het vrouwtje te lokken, of hun territorium af te bakenen.
Blauwborst
Als het baltsen voorbij is, zingen ze veel minder, vaak maar een keer per dag om te laten zien dat hun territorium nog steeds bezet is. Een dan of ‘s morgens heel vroeg, of ’s avonds tegen zonsondergang.
Ik was laat dit jaar en dan nog midden op de dag, de kans om blauwborsten te zien is dan veel kleiner. Wel veel wat rietgorzen.
Rietgors
Rietzanger
Ook de rietzanger liet zich zien.
Maar blauwborsten niet veel. Ik was dan ook gelukkig met een exemplaar dat in de Groene Jonker rondvloog.
Blauwborst
Niet op zijn mooist, maar ook zonder zijn uitgewaaierde staart was ik blij met dit exemplaar. Volgend jaar maar beter.
Blauwborst
Overigens zag ik deze Rietgors een dag of zo later in het Schinkelsebos, eigenlijk toch ook wel een mooi vogeltje
De winter is afgelopen volgens de meteorologen. Dan wordt in het journaal besproken wat voor winter het was. Deze winter was warmer dan normaal, maar met een vrijwel gelijk aantal zonne-uren. Ik heb meestal een andere beleving, ook deze keer. Naar mijn idee is het een van de natste en naargeestigste winters geweest die ik mij kan herinneren. Maar ja, je wilt toch af en toe naar buiten, fotograferen. Dus om geen risico te lopen een overdekte hut geboekt uit de collectie van Han Bouwmeester. Het zat ons niet mee, de regen zou wegtrekken vanuit het Noorden, nou er trok dus helemaal niets weg. En om te fotograferen? Het was vandaag niet “lange sluitertijd, dus bewegingsonscherpte” of “Hoge ISO, dus ruis” maar en/en. Lange sluitertijden en toch ook veel ruis. Nou kijk zelf maar.
Regenbellen in het water
Zo’n dag was het dus, grote bellen van de regen in het water. Zelfs de specht keek regelmatig naar boven of het niet een keer zou stoppen.
Grote Bonte Specht, zou het nog droog worden vandaag?
Maar helaas, die dag slechts een buitje. Maar wel een van ‘s morgens vroeg tot ’s avonds laat.
En ja, die zwarte mees moet ook eten, maar ondertussen toch af en toe maar even schuilen.
Zwarte mees schuilen voor de regen
Het leek de kuifmees even teveel te worden (nou ja ik dicht de vogels misschien wat teveel menselijke emoties toe)
Ik denk dat ik mij maar verzuip
Koolmezen
En dan de laatste, een Grote Bonte Specht met een nat pak. Zielig gezicht.
Baardmannetjes, dat is toch dat televisieprogramma met Hans Dorrestijn en Nico de Haan? …. Ja.
Baardmannetjes, dat zijn toch die stenen kruikjes die archeologen opgraven? ….. Ook
Baardmannetjes, dat zijn toch die kleine vogeltjes met die grappige besnorde koppies? …. Vooral, daar gaat het vandaag over.
Baardmannen-paartje
Ik hoorde dat er baardmannetjes waren gezien in de Middelpolder in Amstelveen. Dat is redelijk bijzonder, want totnutoe kwamen Baardmannetjes in Noordholland vrijwel uitsluitend voor in de duinstreek Texel en het Zwanenwater), de Zaanstreek en langs de oude Zuiderzeedijk. In de regio Amstelland sporadisch, maar nu dus in de Middelpolder.
Baardmannetjes had ik op mijn verlanglijstje staan en Amstelveen is dichtbij. Dus nu wachten op baardmannetjes-weer. Maar deze winter hebben we heel veel grauwe dagen. Op maandag was het mooi weer, maar helaas andere dingen. Op donderdag een mooie zonnige dag, maar wat een wind. Het riet met daarop de vogeltjes zwiepte heen en weer. De autofocus van mijn camera werd er zeeziek van. Het gebiedje waar ze zaten is niet zo groot, normaal kiezen ze voor grotere gebieden met jong, vitaal riet in de winter met veel zaadproductie, terwijl ze in het voorjaar juist weer een voorkeur hebben voor overjarig riet, vanwege de nestmogelijkheden en de aanwezige dansmuggen voor de jongen.
Baardmannetjes eten in het voorjaar dus insecten maar gaan in de winter vaak over op (riet)zaden.
Het baardmannetje is een jaarvogel, er wordt in Nederland gebroed. Begin jaren zeventig wordt het aantal broedparen op rond de 7000 geschat, door de grote rietvelden in de Noordoost polder ging het erg goed. Daarna werd veel rietland omgezet in akkerland en ging het minder goed. Op dit moment wordt geschat dat er in Noordholland zo’n 100-200 paartjes.
Baardmannetjes mannetjes hebben alleen de kenmerkende ‘snorretjes’ bij de vrouwtjes ontbreken die:
Baardman ♂
Baardman ♀
Met onze recente milde winters kunnen baardmannetjes tussen 10 en 20 jongen grootbrengen in een jaar. Het vogeltje is internationaal niet bedreigd, staat in Nederland ook niet op de rode lijst, maar wel bij onze zuiderburen.
Je hebt fotograferende vogelaars en fotografen die vogels fotograferen. Ik behoor tot het laatste soort. Dus het gaat mij niet om het verzamelen van soorten. Zo liet ik de roodkeelnachtenaal in Hoogwoud aan mij voorbijgaan. Maar een velduil is een heel mooie vogel, dus daar wilde ik wel achteraan. In Zevenhuizen in Zuid-Holland was een aantal gespot. Met onze teletoeters hebben we wel wat licht nodig, dus wachten op een zonnige dag. Maandag 18 januari was het zover, een van die zeldzame koude, zonnige dagen deze winter. Dus met Jeanette en Marga richting Zevenhuizen. Ik had begrepen dat de uilen zich normaal pas vanaf vier uur zouden vertonen, we waren dus ruim op tijd. Uilen nog niet, maar wel Torenvalken. Herinnert u zich nog de muizenplaag in Friesland van afgelopen winter? Hier is een link naar een artikel in Trouw. De friezen scheppen zelf de omstandigheden voor een muizenplaag, o.a. door het jagen op roofvogels, het verlagen van de grondwaterstand en het binnenhouden van koeien.
Met wat meer bomen, heggen etc langs de rand van de akkers, zouden roofvogels beter kansen hebben, en dat Torenvalken wel een muisje lusten werd deze middag wel duidelijk een aantal Torenvalken. Eerst biddend;
Dan, als een muis is verschalkt wordt die ontleed en opgepeuzeld.
De middag vorderde en inderdaad rond vier uur opeens, in te verte iets dat leek op een velduil.
Met onze mobiele schuilhut van Jeanette erheen.
en inderdaad, een prachtige Velduil, in het geploegde weiland.
Na enige momenten stil te hebben gezeten, ging ook de Velduil op muizenjacht. Vliegbeelden had ik graag getoond, helaas zijn die allemaal onscherp, dus nog wat oefenen.
Maar wellicht hebben Jeanette of Marga die binnekort wel op hun blogspot staan. Jeanette’s blogspot
Al met al weer een geslaagde middag, in een winter die wat mij betreft niet veel fotografische hoogtepunten kent met dat grauwe en vochtige weer. Maar binnenkort is het weer lente!
