door Henk | mei 27, 2024 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
We zitten midden in het broedseizoen, maar dat zou ook het paringsseizoen mogen heten. Als je nu een mooie plek hebt gevonden waar je rustig vogels kunt observeren, heb je grote kans dat je getuige bent het baltsen en met wat geluk ook van een paring. Als je dat als fotograaf ook nog kunt vastleggen, kom je tevreden thuis.
Hier een zestal van deze al of niet gelukte paringen met een verhaaltje erbij hoe dat plaatsvond.
Bij de Visdieven gaat aan een paring meestal een cadeautje vooraf. Het mannetje gaat op jacht naar een lekker visje en dat wordt dan aan het vrouwtje aangeboden. Als het wordt geaccepteerd volgt daarna vaak snel de paring.
Visdiefjes paring
Maar het lukt niet altijd. Hier bood het mannetje een visje aan aan een onwillig vrouwtje. Hij bleef ernaar mee leuren, zij draaide steeds haar kop weg. Uiteindelijk gaf hij het op en verdween het visje in zijn eigen keel. Tot een paring kwam het uiteraard ook niet.
Bij Kievieten lukte het ook niet altijd. Ook hier was het vrouwtje ‘willig’. Ze heeft geruime tijd in de houding gestaan, maar de man had meer honger dan lust. Hij was heel druk met wormpjes zoeken en uiteindelijk gaf ze haar pogingen ‘voorlopig’ op.
Niet Parende Kievieten
Maar zo snel als ze hoeken in de lucht kunnen slaan, zo snel kan ook een paring plaatsvinden. Ik had scherpgesteld op een kievitsvrouw, toen vanuit het niets de man erop dook, en voordat ik het wist was de paring een feit en was hij er ook weer af, meer dan twee seconden heeft het niet kunnen duren.
Parende Kievieten
Torenvalk man biedt lekker muisje aan
Ook de Torenvalk man bood een lekker muisje aan dat met graagte werd ontvangen. In dit geval was het al de vaste partner. Ze deelden samen al de nestkast. Hier was het dus meer het bestendigen van een relatie.
Soms is het het mannetje dat overgehaald moet worden. Dit vrouwtje Torenvalk had er zin in, maar meneer iets minder.
Roepend vrouwtje
Ze heeft wel een kwartier liggen/zitten roepen tot hij uiteindelijk zijn echtelijk plichten kwam vervullen. Deze paring vond plaats bij het Weidevogelhuijsje, een vogelhut in de Alblasserwaard. Sinds half maart tot nu, begin mei, zie ik vrijwel dagelijks paringen langskomen op Internet van de Torenvalken hier, toen wij er waren, waren we die dag getuige van drie paringen, dus ik kan me wel voorstellen dat meneer iewat verzadigd begint te raken.
Parende Torenvalken
Bij Grutto’s zijn de paringen volgens mij wat minder frequent, ik ben er slechts een maal getuige van geweest bij het Landje van Gruiters bij Spaarnwoude. Een beetje ver weg voor een behoorlijke foto, maar het was wel een mooi moment.
Parende Gruttos
Meerkoeten zijn vrij agressieve vogeltjes. Ze dulden vaak geen soortgenoten in de buurt. Ook bij het paren gaat het er soms ruig aan toe, het vrouwtje wordt ruw onder water geduwd.
Parende Meerkoeten
Tenslotte de Kluten, dat is een feest. Er gaat eerst een relatief langdurige dans aan vooraf, waarbij je al kan zien wat er gaat komen. Als dan de paring voorbij is volgt nog een ritueel waarbij de snavels worden gekruist, het ziet werkelijk uit als kussen, fascinerend om te zien en een mooie afsluiting van deze blog.
Parende Kluten
Parende Kluten na afloop-
door Henk | jul 7, 2023 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Begin mei zag ik foto’s die gemaakt waren in een weidevogelhut in Zuidholland. Ik kende de hut niet maar Google is dan je vriend. De hut richt zich (uiteraard gezien de naam) op weidevogels, maar er is ook een nestkast voor Torenvalken. Ik wilde de hut weleens proberen, maar helaas voor dit seizoen was de hut al volgeboekt. Alleen begin juli was nog beperkt plaats. Dat betekent dat het weidevogelseizoen bijna voorbij was en dat de hoop op jonge Torenvalken ook niet groot was, immers het meeste zou dan al zijn uitgevlogen, Maar ik besloot het toch maar te proberen, zodat als het zou bevallen ik er voor volgend jaar vroeg bij kon zijn. Nou, ik kan de conclusie al vast verklappen, de verwachtingen werden ruimschoots overtroffen, samen met mijn fotomaat heb ik een geweldige dag gehad.
De meeste activiteit bij deze hut vindt in de vroege ochtend plaats, dus om vier uur opstaan, om vijf uur mijn fotomaat oppikken en dan nog een uurtje rijden. Na enig zoeken en de uitgebreide informatie bestudeerd te hebben, vonden we het pad naar de hut en inderdaad, midden in het weiland. Links gras, rechts mais en in de verte de hut, zo’n vijfhonderd meter lopen. Het zag er allemaal wat kaal uit, zodat we elkaar wat sceptisch aankeken. Maar dat veranderde bij aankomst.
Lege kast bij aankomst
De hut is duidelijk met veel aandacht gemaakt. ‘De setting’, altijd het belangrijkste, bestaat uit een vijver met een drietal paaltjes in de verschillende richtingen, zodat je steeds een andere achtergrond en richting van het licht hebt. Daarnaast een mooi, origineel uitziend boerenhek. Rond de paaltjes en het hek staan bloemetjes, margrieten en raapzaad, dat zorgt ook voor een mooie omlijsting.
Natuurlijk ogend boerenhek met bloemetjes
De kijkrichting is noord, zodat je ’s morgens licht uit het oosten hebt en dan in de middag de zon achter je. In het midden van de vijver een schelpeneilandje. Maar het belangrijkste is de Torenvalkenkast die zich links naast de hut bevindt. Vanuit de hut nog net zichtbaar (en fotografeerbaar).
Uitzicht vanuit de hut
Dan de hut zelf. Ruim voor twee personen. Netjes ingericht, twee comfortabele, in hoogte verstelbare burostoelen. Eventueel nog maatgemaakte kussens om wat hoger te zitten. Je fotografeert door een net, met erboven spiegelglas, dat werkt heel goed. Verder twee grondstatieven, zodat je alleen je eigen statiefkop hoeft mee te nemen. Het lopen door het weiland maakt je schoenen modderig, dus die moeten uit en kunnen in de schoenenbox buiten de hut worden gezet. In de schoenenbox vind je ook meelwormen en twee dode muizen voor de Torenvalken.
Kwikstaart arriveert Dn 1030-
Kwikstaart snoept alle meelwormen weg Dn 8943-
Na ons geïnstalleerd te hebben en de meelwormen en muis te hebben geplaatst, was het wachten op de vogels. Al vrij snel meldde zich een kwikstaart. Die ging als een razende rond en vloog af en aan met de bek vol meelwormen. Vervolgens de spreeuwen, gelukkig niet zo veel, een handvol oudere en een jonge. Die lusten ook wel een meelwormpje.
Spreeuw
Jonge spreeuw C Dn 1009-
Ondertussen bleek gelukkig dat de jonge Torenvalken nog aanwezig waren in de kast. Bij aankomst was de kast vrijwel leeg, één oudervogel. Maar na enige tijd kwamen de jonge valken ook naar de kast en was de familie vrijwel compleet.
En toen begon het spektakel. De vogels vlogen af en aan naar de palen en naar het hek. Allemaal wilden ze er met de muis vandoor, dus dat leverde ook wat conflicten op. En dan is het zaak snel te reageren. En dat valt nog niet mee, inzoomen, uitzoomen naar een andere paal richten etc. wat zijn die beesten snel. Maar uiteindelijk begint de geheugenkaart zich dan toch met aardige beelden te vullen.
De landing wordt ingezet
Verschil van mening
Dialoog Dn C 1351-
En vanuit het niets dan opeens een Grutto in de vijver. Een onverwacht genoegen. De meesten van zijn familie zijn al weer afgereisd naar Portugal etc. dus dat deze er was leverde een leuke verrassing.
Grutto C Dn 1594-
Ooievaar Dn 1547-
Ondertussen ook een Ooievaar, statig stappend door het weiland voor de hut, richting Torenvalkenkast. Dat werd echter niet geaccepteerd door de Valken, de aanval werd ingezet. Helaas waren de plantjes en bloemetjes die op zich wel mooi zijn nu een belemmering om dit conflict vast te leggen, maar het was wel spannend om te zien.
Bruine kiekendief Dn 1805-
Hetzelfde gebeurde met een Bruine kiekendief. Cees, een van de beheerders had al gemeld dat de Kiek zich regelmatig voor de hut liet zien. Een wij zagen voortdurend in de verte een stuk of drie Kiekendieven jagen, maar nooit dichtbij. Totdat een toch wat dichterbij kwam rechts langs de rand van het maisveld en ook dat was aanleiding voor de Torenvalken om uit te rukken. Dit speelde zich te ver voor de hut af om te fotograferen, maar ook dit was ook een mooi spektakel om te bekijken.
Regelmatig hoorde je boven op het dak ook activiteit. Nadat ik was extra meelwormen had gestrooid vond ik naast de hut een dode mol. Die heb ik ook op een paaltje gelegd en ook die leverde weer het nodige gedoe op.
Conflikt om mol
Badderende Torenvalk 8510 Os
Rond 12 uur werd het duidelijk rustiger. Het laatste hoogtepunt was een badderende Torenvalk. We hebben daarna nog een paar uur gezeten, maar verder alleen nog wat ‘statische’ beelden geschoten. Maar we waren meer dan tevreden en toen we om 15.30 inpakten hadden we een heel voldaan gevoel en volle geheugenkaarten. Deze weidevogelhut staat zeker op de lijst voor een volgend bezoek volgend voorjaar /hoogseizoen. En met wat geluk zijn dan ook de Kiekendieven nog wat dichter bij de hut aanwezig, dat we hier misschien weer een Topdag gaan beleven.
Ik wi”st niet dat Torenvalken ook “mantelen
Twee jonge Torenvalken in overleg.
Dank aan Cees en Wim voor het opzetten en beheren van deze hut en graag tot een volgende keer.
door Henk | apr 22, 2023 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Torenvalk in vlucht
Een roofvogel die in Nederland heel veel ziet, is de Torenvalk. Hoe vaak zie je niet langs de weg een Torenvalk bidden om dan met een steile duikvlucht in het gras te verdwijnen. Even later duikt hij of zij weer op en gaat op een paaltje de gevangen prooi vakkundig uit elkaar pluizen.
Biddende Torenvalk 2151, Gooise Heide
Torenvalk met prooi, Harger- en Pettemerpolder
Een mooi gezicht, (tenzij je de muis bent natuurlijk) . Maar nog mooier is het als je in de gelegenheid bent een paartje Torenvalken een tijdje van redelijk dichtbij te kunnen bekijken en te fotograferen. Die mogelijkheid is er doordat twee fotografen in Gelderland een kijkhut hebben gebouwd op een stukje land waar een Torenvalk-nestkast hangt.
Zoals bij veel Vogelhutten zijn ook hier de ‘gebruikelijke’ zaken aanwezig, er is een vijvertje, er zijn takken en er hangen vogelzaadsilo’s. Toch is het hier anders, minder aangeharkt, het is er rommeliger, het lijkt er meer op een boerenerfje. En dat is kennelijk voor de Torenvalken aantrekkelijk.
De dagen ervoor was het winderig en regenachtig geweest, niet echt aantrekkelijke foto-omstandigheden, maar gelukkig was er voor deze dag ook wat zonneschijn voorspeld. En dat hadden we nodig. Uiteraard kwamen we niet alleen voor de Valkjes op een paaltje, maar wilden we ook wat actiebeelden. Daarvoor heb je licht nodig, veel licht. Gelukkig werden we op onze wenken bediend, zowel voor de vogels als door het KNMI. Regen soms, donkere luchten veel, maar ook opklaringen met zelfs af en toe een spatje zon. Het soort weer dat de engelsen “Four seasons in one day” noemen. De verschillende lichtomstandigheden zie je duidelijk terug in de foto’s.
De volgende foto’s zijn allemaal in Vuren, Gelderland gemaakt vanuit de vogelhut
Torenvalk vrouw in regen en hagel
Torenvalk Man, met wat bewolking, grijze lucht, maar de kleuren zijn wel mooi zacht
Hetzelfde mannetje, Einde van de dag nu was er mooi licht, met zachte kleuren.
De valken zelf waren behoorlijk aktief. De beheerders hadden wat muisjes voor ons achtergelaten en die werden op een paaltje gelegd. Meteen dook meneer Torenvalk naar beneden. Het muisje werd smakelijk opgepeuzeld. Intussen kwamen een aantal kraaien te dicht in de buurt van de nestkast en begon het mannetje deze te verjagen, een mooi spektakel dat vanuit de kast werd geobserveerd door mevrouw. Zij was nadrukkelijk minder aktief dan de man.
Op paal
Over de opstelling hadden de beheerderS goed nagedacht. Achterin een hoge paal met dwarsbalk waarop werd plaatsgenomen om de omgeving goed in de gaten te houden. Dan achter de vijver enkele lage palen waarop een muisje kan worden gelegd. De valken duiken dan vanuit hun hoge kijkpunt naar beneden en dat levert mooie vluchtbeelden op. Een tenslotte de vijver, waar je zaad kunt neerleggen voor de andere kleinere vogeltjes. Maar daar waren we niet voor gekomen.
Balanceeract
Vrouwtje kijkt waakzaam rond.
Muisje wordt aangeboden
Muisje wordt geaccepteerd
Het volgende muisje werd door het mannetje meegenomen naar het uitzichtpunt en niet opgegeten, maar aangeboden aan het vrouwtje. Die maakte van dit aanbod graag gebruik. Toen ook dit muisje ook was verorberd wat het kennelijk tijd voor de paring. In totaal drie keer waren we daar getuige van, twee keer op de hoge paal, dus aardig ver weg en een keer op een paal in een weiland een flink stukje weg.
Bijna paring-
Paring
Na de paring
Tussendoor werd door beiden nog in de omgeving gejaagd. Ja, fotograferen vanuit een hut is ook veel wachten. Maar ons wachten werd steeds weer beloond en het lukte om wat mooie platen te maken. Na een geslaagde fotodag hebben we de hut opgeruimd en spullen gepakt. Ter afsluiting nog een lekkere hamburger gegeten en met een volle geheugenkaart richting huis. Met dank aan de beheerders van de hut voor een geslaagde dag.
Landing
door Henk | jul 18, 2022 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Libellen kennen drie levensstadia, Eitje, Larve en Imago. Imago is de fase die wij meestal zien, de rondvliegende helikopter. Maar dit is relatief de kortste fase in hun leven. Veel langer leven ze als larve onder water. In het geval van de Blauwe Glazenmaker duurt de larvefase ongeveer twee jaar. In die tijd vervelt de Blauwe Glazenmaker 9 tot 17 keer, voordat ze uiteindelijk boven water komen, voor de laatste vervelling, waarmee ze hun imago-gedaante aannemen.
Deze ontwikkeling, van Larve naar Imago is een Hemimetabole ontwikkeling, dat wil zeggen een onvolledige gedaanteverwisseling. De jonge dieren lijken al op de ouders en door middel van vervellingen groeien en krijgen ze steeds meer kenmerken van volwassen dieren. Eenmaal volwassen lijkt dus de larve al sterk op het volwassen dier en ontwikkelt hij zijn vleugels in één of meer vervellingen. (in tegenstelling tot bijvoorbeeld vlinders, waar de verpopping van rups tot vlinder tot een heel andere gedaante leidt.
Dus bij de laatste vervelling klimmen ze uit het water en vervellen nog één keer. Dit proces duurt ongeveer drie uur en heet uitsluipen. Ik ontdekte een larve die aan het omhoogklimmen was langs een rietstengel om uit te sluipen en heb dit proces vastgelegd. Dit is een geduld-werkje, want soms gebeurt er een halfuur niets, dan opeens in tijd van enkele seconden gebeurt er veel, dus op blijven letten en geconcentreerd de camera blijven bedienen.
Uit het water
Tegen het blad van de gele lis klimmen
Tijdens het uitsluipen is de Libel kwetsbaar, kan niet vliegen of terugkruipen, dus het uitsluipen gebeurt vaak in de vroege ochtend. Eerst wordt een geschikte planten- of rietstengel gevonden en begint de weg naar boven.
Juiste positie kiezen en drogen
Dan begint het proces van drogen. De larve moet eerst goed opdrogen, zodat de huid makkelijker kan openbarsten en het uitsluipen kan beginnen.
Droog, er ontstaat een scheurtje in de rug
Als de huid droog is, zie je dat op de rugzijde een opening ontstaat waardoor de libel langzaam naar buiten kruipt. De kop komt eerst, het beestje hangt dus ondersteboven.
Huidje breekt verder open
Kop wordt zichtbaar
Kop verder naar buiten
Hangend op de kop
Even rusten
Zij (in dit geval was het een zij) blijft dan even hangen en doet dan een “Epke” vanuit de rugstand naar rechtopkomen en aan de poten hangen.
Een Epke, van ondersteboven naar normaal
Vleugels beginnen zich te ontwikkelen
Nu weer even een korte pauze. En dan beginnen de vleugels zich te ontvouwen. De vleugels waren al aanwezig in opgevouwen toestand maar beginnen zich nu te ontvouwen, totdat ze hun uiteindelijke vorm hebben.
Vleugels ontvouwen zich
Vleugels ontvouwen zich verder
Vleugels ontvouwen zich verder tot uiteindelijke grootte
Vleugels zijn volledig ontvouwen en worden volgepompt met lichaamsvloeistof
Langzaam worden ze volgepompt met lichaamsvloeistof.
Nu begint het proces van drogen. Dit kan wel weer meer dan een uur duren, al die tijd kan het beestje niet vliegen en is dus een potentiële prooi van vogels of kikkers.
Vleugels drogen uit en daarna kiest de Blauwe Glazenmaker het luchtruim
Tenslotte is het proces klaar, de Libel kan nu vliegen en kiest het luchtruim. Hoog inde boomtoppen worden de vleugels verder uitgehard en gaat het leven verder als Blauwe Glazenmaker zoals wij die kennen.
Het huidje blijft achter als een buitenaardse Alien
door Henk | mei 25, 2022 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
De natuur is prachtig en romantisch. De mooiste beelden komen op de televisie langs. Het gevaar ligt op de loer voor jonge dieren. Met wat dramatische muziek eronder om het nog wat spannender te maken. Maar gelukkig, een zucht van verlichting, het veulen ontsnapt.
De werkelijkheid is vaak anders, het draait in de natuur om eten en voortplanten. De Blauwborst zingt alleen maar zo mooi om zijn territorium af te bakenen of vrouwtjes te lokken. De vis ontsnapt niet en verdwijnt in de maag van de reiger. (zie mijn vorige Blog)
Zingende Blauwborst
Reiger met Visje, close-up
In het Wormerveld was ik er weer eens getuige van hoe naar dat eruit kan zien. Ik zat naar de weidevogels te kijken en af en toe ging er een stel de lucht in, dan weet je dat er een kraai of zo rondvliegt. Of een Blauwe reiger. Als die dan in het veld landt, zullen Grutto’s en Kievieten schijnaanvallen op hem uitvoeren totdat hij vertrekt.
Als opeens alles de lucht inging, dan weet dat het iets groters is, meestal een roofvogel, en ja, in dit geval een Buizerd.
Alles de lucht in
Buizerd met jonge Grutto
Kievieten, Grutto’s alles er achter aan. Door mijn zoeker zag ik dat de buizerd ook wat in zijn poten had, het bleek een jonge Grutto te zijn. De andere vogels bestookten hem voortdurend en op een gegeven moment werd het hem teveel. Hij liet zijn prooi vallen die vervolgens naar beneden viel.
Buizerd met jonge Grutto en oudervogel-3507
Buizerd met jonge Grutto en oudervogel-3509
De andere vogels bestookten hem voortdurend en op een gegeven moment werd het hem teveel. Hij liet zijn prooi vallen die vervolgens naar beneden viel.
Buizerd lost jonge Grutto -3514
Buizerd lost jonge Grutto -3515
nog een korte achtervolging-3533
Na nog een korte achtervolging door een Grutto (het zou de oudervogel kunnen zijn), vloog de Buizerd weg en keerde de rust terug. Wat er van de jonge Grutto geworden is weet ik niet, maar waarschijnlijk is het na een val van misschien wel honderd meter niet goed afgelopen.
