Blog #079 De Blauwe Stal

Blog #079 De Blauwe Stal

8724

Uitzicht over de velden vanuit de Blauwe Stal

Vorig jaar, in de zomer,  waren heel veel vakantiehuisjes volgeboekt. We besloten daarom er voor 2022 vroeg bij te zijn. Na veel gegoogel had Sandra een vakantiehuisje gevonden, De Blauwe Stal,  in Sluis, Zeeland. In het najaar van 2021 bleek al veel ‘uitverkocht’ te zijn, dus snel geboekt.  De verwachtingen waren hoog gespannen, op internet waren de reviews heel positief. Maar het is altijd afwachten of het in de werkelijkheid ook aan onze verwachtingen voldoet. En dat was het geval, meer dan. De Blauwe Stal is een voormalige Paardenstal, alleen de buitenkant herinnert daar nog aan. De binnenzijde is volledig verbouwd en comfortabel ingericht. Moderne meubels, boxspring bedden, een goede keuken met oven en magnetron etc.  De Blauwe Stal staat op het erf van een akkerbouwfamilie en de gastvrouw en gastheer, Karen en Paul doen er alles aan om het verblijf naar je zin te maken.

8566

Sluis, een oude vestingstad.

Sluis is een leuk klein stadje.  Het heeft gedurende de 80-jarige oorlog een belangrijke rol gespeeld en de wallen getuigen daar nog van. Ze zijn goed bewaard gebleven, evenals wat van de oude verdedigingswerken en een wandeling over deze wallen is een leuke belevenis.

9899

Sluis, wandeling over de wallen

Je hebt een weids uitzicht over de omliggende omgeving en je ziet de Blauwe Stal in de verte liggen. Die ligging van de Blauwe Stal is ook uniek. Midden in de velden, maar met wat inspanning op loopafstand van het centrum van Sluis. Er is veel in de omgeving te zien en te doen. En als Zeeuws Vlaanderen niet genoeg is, de grens met België is 500 meter verwijderd, dan zit je in Belgisch Vlaanderen met ook heel veel leuke plaatsen, Gent, Brugge, Damme, Knokke. Teveel voor een weekje.

8477

Een dagje Brugge

Even buiten Sluis ligt het dorpje Sint Anna ter Muiden. Een stadje dat vroeger een voorhaven van Brugge was. Na verzanding van de haven ging het stadje in betekenis achteruit. Het heeft ongeveer 50 inwoners en is waarschijnlijk het kleinste stadje van Nederland. Je loopt er in een halfuurtje omheen maar het is leuk om te doen. Een mooi pleintje met een mooie pomp.

8624

Sint Anna ter Muiden, ooit welvarend

 

8636

Sint Anna ter Muiden, oude dorpspomp

 

Er zijn nog meer vestingstadjes in de omgeving. Een ervan is Aardenburg. Ook hier zijn de wallen goed bewaard en kun je een leuke wandeling maken. Maar ook een wandeling door het stadje zelf is de moeite waard. Er zijn muurschilderingen met historische taferelen. Er is een mooie poort. Onder de poort door kom je in de Weststraat waar de huizen getuigen van het rijke verleden van de stad. Rond de kerk gedichten van Petronella Moens met als thema de jaargetijden.

8569

Aardenburg, Kaaipoort

 

8571

Aardenburg, Historisch tafereel

Groede is ook een aardig plaatsje. We waren er op zondagmiddag en dat deed mij terugdenken aan mijn jeugd op zondagmiddag. Heel stil, geen verkeer, geen mensen op straat en dan het gekwetter van mussen. Een leuk dorpspleintje met een herberg met een lekkere cappuccino en een heerlijk croissantje.  Op het dorpsplein een standbeeld van Jacob Cats, de schrijver, die hier enkele jaren heeft gewoond.

8762

Jacob Cats

8763

Jacob Cats tekst

Het Zwin, ooit een belangrijke zeearm, die oa Brugge en Sluis met de zee verbond. Maar sinds lang dichtgeslibt. Nu een natuurgebied / natuurpark met een Belgisch en een Nederlands gedeelte. Het Nederlandse gedeelte is vrij toegankelijk , net Belgische gedeelte is een natuurpark waarvoor je een entreebewijs moet kopen. Maar zeker de moeite waard, hoewel ik niet in het Belgische gedeelte ben geweest. Vanaf de dijk bij Cadzand heb je een prachtig uitzicht. Een rondje over deze dijk is zeker de moeite waard en onderweg word je begeleid door het gezang van de nachtegaal. Zien doen je die niet, maar horen des te meer.

8676

Het Zwin op de grens Belgie-Nederland

 

8696

Het Zwin, beroemd om de fossiele haaientanden die je hier kunt vinden

Retranchement is een dorpje met ook al een rijk verleden. Ook hier de onvermijdelijke wallen. Aangelegd rond 1600.  Twee belangrijke verdedigingswerken het fort Oranje en het fort Nassau, ertussen in een wandeling van ongeveer 4,5 kilometer. Op het dorpspleintje lopen de ooievaars rond en ook op het dak van de voormalige school twee ooievaars. Dat brengt mij op het thema vogels, ik ben tenslotte natuurfotograaf.

8643

Retranchement ooievaar in de tuin

In het gastenboek van de Blauwe Stal had een vogelaar geschreven dat hij wel 37 verschillende soorten op en rond het erf had geteld. Zoveel heb ik er niet gezien, wij waren ook relatief vroeg, maar toch aardig wat. De gewone soorten die je bijna overal ziet, maar ook een flink aantal witte kwikstaarten en gele kwikstaarten een handvol Tapuiten en een hele serie vliegensvlugge Puttertjes.

Gele kwikstaart, Tapuit, Putter, Witte kwikstaart-

Gele kwikstaart, Tapuit, Putter, Witte kwikstaart-

Het hoogtepunt was echter de Blauwe kiekendief. Karen had mij al verteld dat een mannetje regelmatig in de boom achter het huisje zat. Maar ja wat is regelmatig als je er maar een weekje bent. Totdat hij er daadwerkelijk zat toen wij van een tochtje terugkeerden. Op het moment dat de auto stopt verdween hij snel. Op een ander moment zaten wij op het terras en kwam hij statig aangezweefd over de rand van akker en het grasveld voor het terras. Hij liet zich mooi bekijken, maar er was helaas geen tijd de camera te pakken. Met de verrekijker heb ik nog een aantal malen de stippen in de verte kunnen identificeren als de Kiek. Hij heeft waarschijnlijk zijn territorium iets ten westen van de Blauwe Stal, rond het kanaal Sluis-Damme. Ik ben ervan overtuigd dat het bij een volgend bezoek beter gaat lukken.

Ja de vogels. Zeeland is een vogelrijke provincie. Maar dit was onze gezamenlijke vakantie, dus ik kon maar beperkt met de camera op stap. Ik had daarom een viertal plekken gekozen rond 10 km van de Blauwe Stal. Allereerst de Sophiapolder. De vogelkijkhut ligt op ruime afstand van het water en door de relatieve droogte was er weinig te zien.

Dat geldt ook een beetje voor de Sint-Doonaaspolder, hoewel het hier wat hoopgevender was. Je kunt vanuit de Blauwe Stal de ventweg van de N253 (de Rondweg) volgen, richting Sint Anna ter Muiden, tot bij de Roden-Ossenstraat, dan linksaf en na enkele honderden meters een kleine parkeerplek en wandeling door het veld naar de kijkwand en de hut. Onderweg vloog een Patrijs voor mij uit. Bij de hut was het rustig, weinig vogels, geen mensen. Maar ik kan mij voorstellen dat als het iets minder droog is dit een mooie observatieplek is.

9947

Sint Donaaspolder ,niet erg opwindend

Wat beter is het Groote Gat bij Oostburg. Er is een vogelkijkhut aan de westzijde. Je kunt die bereiken via de Nieuveltweg. Die is vlak na het begin alleen toegankelijk voor bestemmingsverkeer. Na enkele honderden meters is dan een plek in de berm waar duidelijk is dat je je auto kunt neerzetten, door het hek, door het veld naar de kijkhut. Hier meer vogels, waaronder de gebruikelijke ganzen, een tureluur, maar ook enkele mooie wulpen. Helaas door het lage water alles te ver weg. Maar ook hier, veelbelovend als het water hoger staat en misschien ietsje later in het seizoen. Overigens vond ik mezelf geen bestemmingsverkeer en had mijn auto geparkeerd in Oostburg en een toch door de velden gemaakt naar de hut. Het is een leuke kleine wandeling tussen de koeien, dus ik denk dat ik het bij een volgende gelegenheid weer zo doe.

Het Groote Gat. al wat beter dan Sint Donaas

Maar het hoogtepunt waren de twee vogelkijkhutten bij de Blikken, bij Groede. Zaterdagmiddag een straffe oostenwind. Een kijkhut met een flink aantal houten luiken op verschillende hoogte, waardoor je drie kanten uit kunt kijken. Voor de hut water met een flinke slijkrand, waar de vogels vlak voor de hut langs foerageren. Mannetje Kemphaan, Vrouwtje, Zwarte ruiter, Groenpootruiter, Tureluur, Oeverloper, Grutto.  Etc.

0032

Zwarte Ruiter

Grutto

Grutto

Tureluur

Tureluur

Groenpootruiter

Groenpootruiter

Kluten

Kluten

Kemphaan Man

Kemphaan Man

Oeverloper

Oeverloper

Iets verderop een tweede hut, waarbij je kijkt naar een eiland en de grote waterpartij. In de verte veel ganzen, Grote Canadese, Grauwe, Brandgans. Kieviten, een grote groep vrouwtjes Kemphanen, Scholeksters etc.  De hutten zijn goed toegankelijk, er is een kleine parkeerplek aan de dijk en dan vijftig meter lopen. Weinig andere vogelaars, maar enkele en een groepje fransen die na een korte periode vertrokken. Ik had het rijk vrijwel alleen, een top-middag. De volgende dag nog even terug geweest, de wind was verdwenen. Ik was bang dat het druk zou zijn, mooi weer, zondagmiddag, maar ook nu weer het rijk alleen. Helaas waren er minder vogels, en verder weg. Ze zochten niet langer de beschutting van de dijk. Maar toch weer wat leuke foto’s kunnen maken.

En na iedere tochtje was het heerlijk weer terug te komen in de Blauwe Stal.  In het zonnetje op het terras, genieten van het weidse uitzicht. Een prima vakantiehuis waar Paul en Karen zorgen dat je je meteen thuis voelt. Snel weer even in de agenda kijken en boeken voor een volgende keer. 

 

Coördinaten:

De Blikken, Vogelkijkhut ‘De Sluiswachter” 51°21’21.714″ N 3°29’50.688″ E

De Blikken, Vogelkijkhut “Hof van Scheerens” 51°21’24.858″ N 3°29’41.982″ E

Het Groote Gat: 51°19’15.4595″ N 3°29’54.7386″ E

Sint Donaaspolder: 51°18’19.476″ N 3°21’36.06″ E

Sophiapolder, 51°18’22.4225″ N 3°27’31.3531″ E

Blog #078 Herfstimpressies

Blog #078 Herfstimpressies

drie bomen-3900

Mooie herstkleuren

Dit jaar geen grote vakanties, maar wel wat korte uitstapjes. Bijvoorbeeld naar de Veluwe om te genieten van de herfst.  Een huisje bij Hoenderloo is dan de ideale uitvalsbasis. Ik neem altijd wat voer mee voor mijn gevleugelde vrienden. Meteen bij aankomst wat voer gestrooid om te kijken of er belangstelling was en zowaar de koolmezen vlogen af en aan.

De tuintafel bewees goede diensten om dan maar een herfst-opstelling te maken om ze dan ook te fotograferen.

Koolmees-4489

Koolmees

Naast de koolmezen bleken ook de boomklevers belangstelling te hebben en de andere ‘usual suspects’ zoals pimpelmezen en gaaien. Merels en vinken komen maar sporadisch op de tafel, die blijven liever op de grond.

 

 

Boomklever-4556

Boomklever

Opeens gingen de koolmezen er vandoor en verscheen tot mijn verrassing een eekhoorn op de set. Hij of zij kwam regelmatig een nootje halen. Die werden niet gegeten, maar we zagen dat die meteen begraven werden als wintervoorraad. Leuk om te zien. Nadat er flink wat verstopt was (en door mij aangevuld) werd er ook gegeten.

 

 

 

Eekhoorn front-4366

Eekhoorn

Maar we waren ook gekomen om te wandelen. We hebben dit najaar nauwelijks storm gehad en daardoor blijven de bladeren lang aan de bomen. Dat levert mooie kleuren op.  Nationaal Park de Hoge Veluwe is het ideale gebied om van deze mooie kleuren te genieten.  Geen honden en als je zorgt dat je vroeg bent is het er erg rustig.  Als er dan ook nog ochtendmist is, komt er een sprookjesachtige roze gloed over het landschap.

Laan in ochtendmist-3840

Laan in ochtendmist

Doordat je vroeg bent en het rustig is, heb je nu ook kans wild te zien. De bronst is afgelopen, de mannetjes hebben zich weer teruggetrokken en je maakt nu meer kans een roedel hindes te zien. Wij hadden een mooie ontmoeting.

Edelherten-4056

Een vroege ontmoeting met een roedel Edelherten

 

Het schijnt dat we een droog najaar hebben gehad, ik begreep dat er in oktober nauwelijks Paddenstoelen waren. Nu is dat kennelijk ingehaald want ik heb er behoorlijk wat gezien. Ik heb vorig jaar een uitgebreide Paddenstoelen-gids gekocht om ze te leren herkennen, maar ondanks deze mooie gids herken ik eigenlijk nog maar steeds iets van vijf soorten. Hier hoort deze mooie Gele Koraalzwam bij. Maar veel verder ben ik niet gekomen, de andere twee van de foto: geen idee. Maar je kunt ook van Paddenstoelen genieten zonder ze bij naam te kennen. (denk ik dan maar).

Twee Paddenstoelen

Twee Paddenstoelen maar welke?

 

Paddenstoel-

Tere onbekende schoonheid

 

Gele Koraalzwam-3917

Gele Koraalzwam

De drie dagen zijn voorbijgevlogen, maar met deze impressies blijft de herinnering bewaard.

Eekhoorn

Eekhoorn met Kardinaalsmuts

 

 

 

 

Berk-4072

Goudgele Berk

 

Berkenstammen-4071

Berkenstammen

Blog #077 Palendorp bij Petten

Blog #077 Palendorp bij Petten

Palendorp bij Petten

Palendorp bij Petten

Petten is een dorp in Noord-Holland, gelegen aan de Noordzee. De duinenrij is hier op zijn smalst en daardoor was Petten erg kwetsbaar in tijden van vloed. Het oudste dorp Petten wordt al vermeld rond 750. Maar het ‘officiële’ bestaan gaat terug tot 1300, Petten bi der Sipe.   In 1421 tijdens de Sint-Elizabethsvloed (19 november, de naamdag van Sint-Elizabeth) is het dorp in zee verdwenen. Het werd weer opgebouwd, maar in 1625 verdween een gedeelte van Petten opnieuw in de zee. Eerst ruim honderd huizen. Vervolgens helemaal in  1792. Slechts een Kerk bleef behouden. De laatste keer tenslotte verdween Petten in de 2e Wereldoorlog, op last van de Duitsers als onderdeel van de werkzaamheden  aan de Atlantikwall.  Alleen het koloniehuis en een paar vakantiewoningen bleven dit keer gespaard. In 1946 werd begonnen met de wederopbouw van het dorp Petten zoals we dat nu kennen.

Van  Hondsbossche Zeewering naar Hondsbossche duinen. Om de kwetsbaarheid van het achterland te verminderen werd in 1793 begonnen met de aanleg van de Hondsbossche zeewering. Tussen 1870 en 1873 nog eens extra versterkt met Basaltblokken. Dat is de Hondsbossche Zeewering zoals ik die kende. Ik was dan ook erg verbaasd toen ik in 2017 op de dijk was en de basaltblokken zocht. Het bleek dat dit gedeelte van de Noord-Hollandse kust was aangewezen als een van de “Zwakke Schakels”. Als versterking werden in 2013 en 2014 35miljoen kubieke meters zand opgespoten. Ondertussen zijn hier duinen ontstaan die dus nu de Hondsbossche duinen heten en Petten (en Nederland) weer een flinke tijd veilig moeten houden

.

Palendorp bij Petten

Palendorp bij Petten

Het Palendorp. Nadat de werkzaamheden waren afgerond heeft de aannemerscombinatie “Van Oord – Boskalis” een monument geschonken. Het werd het Palendorp. Door middel van 160 palen wordt het in zee verdwenen dorp Petten gesymboliseerd. De lage palen voor de huizen en 9 heel hoge Palen die de kerk symboliseren. De Palen steken ook bij hoogwater nog boven de zeespiegel uit, vanwege de veiligheid. Tussen de hoge palen is ondertussen spontaan een schommel verschenen.

Palendorp met schommel

Palendorp met schommel

Het Palendorp is een geliefd uitstapje geworden voor een strandwandeling.

Palendorp met spot

Palendorp met Spot (zo een hond hoort Spot te heten)

 

Palendorp lange sluitertijd

Palendorp lange sluitertijd

Blog #076 Damhertenbronst

Blog #076 Damhertenbronst

8234 Vechtende damherten

In oktober gaan de damherten regelmatig op de vuist

Oktober is de maand van de Damhertenbronst. In de Amsterdamse Waterleidingduinen is dit een geweldig spektakel. Rond het vliegermonument is het een geluidszee van burlende herten. Dit jaar viel het hoogtepunt van de bronst in de herfstvakantie en doordat reizen naar het buitenland moeilijk is en veel mensen dus in Nederland bleven, was het extra druk. Maar het is ook wel de moeite waard.  Het hele gebied heeft een bepaalde geur, die ook ’s avonds nog in je neus hangt. Maar aan het einde van de dag heb je wel het gevoel dat je iets bijzonders hebt meegemaakt. Een aanrader dus. Hier wat impressies van mijn middag in de duinen.

01 Twee burlende damherten-1-7743

01 Twee burlende damherten

Normaal gesproken zie je hier alleen vrouwtjes en heel jonge mannetjes.  Buiten de bronst slechts zelden een volwassen man. Die trekken zich terug in de beboste gedeelten en komen maar spoardisch tevoorschijn. In oktober komen ze dan massaal naar vaste plekken buiten hun rustgebied. Ze graven er kuilen, bakenen hun territorium af en burlen er op los.

2 Hert in vaste kuil -7875

2 Hert in vaste kuil, territoriumpje

 

3 Burlend Hert-7914

3 Burlend Hert, het burlen klinkt overal

Het hoogtepunt is natuurlijk dat zij met elkaar op de vuist gaan. Nou ja op de geweien dus. In de beperkte tijd dat ik hier doorbracht zijn mij drie vormen van knokken opgevallen.

4 Knokkende herten 7739

4 Knokkende herten

Eerst het dominante hert dat zijn kudde voor zichzelf wil houden. Hij heeft een roedel rond zich verzameld, die rondtrekt en die hij bewaakt. Komt er een andere man in de buurt, dan wordt die verjaagd. Het blijft hierbij meestal bij er hard achteraan rennen, tot een gevecht komt het vrijwel niet. Daarvoor is het hij te dominant.

5 Roedel herten met dominante Man-8137

5 Roedel herten met dominante Man

Dan de tweede vorm. Een soort territorium afbakenen. Territorium is hier een groot woord, het gaat meestal om een kuil.  In het gebied waar de bronst voornamelijk plaatsvind, is de afstand tussen die kuilen maar beperkt, enkele tientallen meters. Een Duitse filmer, die hier voor televisieopnames al een week was, wees mij erop dat het donkere hert de hele week een bepaalde kuil in bezit had, die nu echter betwist werd door een licht hert. Er vonden schermutselingen plaats en uiteindelijk moest het donkere hert zijn plek afstaan. Wat zo aantrekkelijk aan die specifieke plek was, werd mij niet duidelijk, evenmin als de functie van zo een plek.

6 Licht en Donker hert betwisten een kuil-7797

6 Licht en Donker hert betwisten een kuil

 

7 het Territorium gevecht-7781

7 het Territorium gevecht

 

8 het Territorium gevecht gaat verder tussen de Bomen-7802

8 het Territorium gevecht gaat verder tussen de Bomen

 

9 Het lichte hert is de overwinnaar-7792

9 Het lichte hert is de overwinnaar

 

10 De donkere blaast burlend de aftocht-7812

10 De donkere moet zijn kuil afstaan en blaast luid burlend de aftocht

 

Dan de derde vorm, een soort vechttraining. Je ziet vaak twee jonge volwassen mannen samen rondlopen. Het lijkt erop of ze geen vaste plek hebben. Af en toe wordt er dan gevochten. Vervolgens lopen ze weer broederlijk verder en even later vindt er dan weer een knokpartijtje plaats.

11 Jonge mannen trekken samen op-8203

11 Jonge mannen trekken samen op

 

 

 

12b En gaan regelmatig op de vuist-8296

12 En gaan regelmatig op de vuist

Dan nog wat aanvullende fotos

 

15 Klaar voor gevecht-8174

15 Klaar voor gevecht

 

14 Uitrekken-8095

16 Uitrekken

 

 

 

 

 

17 Een vredig tafreeltje om af te sluiten-8314

18 Een vredig tafereeltje om af te sluiten

En tenslotte. Ik heb ook nog een filmpje gemaakt en op YouTube geplaatst
Hier de link naar het filmpje Damhertenbronst in de AWD

Blog #075 Kinderdijk

Blog #075 Kinderdijk

Op een buitenlandse website kwam ik een beschrijving tegen van de molens bij Kinderdijk en ik realiseerde me dat ik daar nog nooit was geweest. Terwijl het toch Unesco werelderfgoed is. Tijd om dit goed te maken.  Eén keer per jaar zijn de molens een week lang ’s avonds verlicht en dat leek mij een mooie gelegenheid er naar toe te gaan en te proberen wat foto’s te maken. Het probleem is natuurlijk dat als je eerste bezoek ’s avonds is, je niet weet waar je moet staan en wat de mooiste fotolocaties zijn. Dat betekent dus eerst maar een verkenningsreisje. Op vrijdag met S. naar Kinderdijk.

Kaart Kinderdijk

Kaart Kinderdijk

Kinderdijk ligt in de Alblasserwaard, een polder ingeklemd tussen Lek  en de Noord.  Er staan 19 molens, 2 x 8 in twee molengangen (daarover straks meer) en 3 losse, een wipmolen “De Blokker” (bovenhuis met staart draaibaar, dus niet alleen de Kap)  de Lage Molen en de Hoge Molen. De 16 van de twee molentochten zijn allemaal gebouwd rond 1738 – 1740.  U herinnert zich van school vast nog wel Floris V, graaf van Holland. Hij was het die in 1277 inzag, dat als Holland effectief de Polders wilden beheren er een individueel belang overstijgend bestuursorgaan moest komen, liefst ook nog min of meer democratisch gekozen. (waarbij boeren later een vaste zetel kregen, de z.g. geborgde zetels, medeoorzaak van het huidige probleem van de huidige lage waterstanden). Dat werden dus de waterschappen en waar de waterschappen van de Alblasserwaard onder de eersten waren.  De twee rijen molens werden dus gebouwd door het waterschap Overwaard en het waterschap Nederwaard.

 

 

Die molens moesten het water uit de Alblasserwaard wegpompen. Dat gebeurden in twee etappes. Eerst werd het water ongeveer 1.40 omhoog gepompt naar wateropvang, een z.g. Boezem. De twee molengangen in Kinderdijk pompen hun water naar de Boezem van de Overwaard en de Boezem van de Nederwaard. De individuele molens worden dan ook geïdentificeerd met Overwaard #3 of Nederwaard #5.  Daarna wordt het water weggepompt naar de Lek.

Kinderdijk 3222

Kinderdijk, Nederwaard #6

De vrijdag werd een verkenningstochtje. Het was aardig bewolkt, dus ideaal fotografen weer.  Geen statief of zo mee, wat plaatjes uit de hand.  Zelfs met een eigen Ruysdael-momentje, een prachtige Nederlandse lucht.

Kinderdijk 3220

Kinderdijk, mooie Ruysdael lucht, hier Nederwaard #6

De stand van de wieken. U hebt vast wel eens gehoord dat de stand van de wieken een betekenis hebben. Hier heel beknopt. Als de wieken min of meer loodrecht staan heet dat de korte ruststand. De molen is bedrijfsklaar en kan zo weer aan de slag.  De wieken van een molen draaien tegen de klok in. Als de meest lage wiek links van het midden voor de molen staat: Vreugdestand bv bij de geboorte van een Kind. Als je voor de molen staat en de meest lage wiek staat rechts voor de molen is dat de Rouwstand. Tenslotte de lange ruststand, als bv de molen gerepareerd moet worden, de wieken staan dan in een symmetrisch kruis.

We hadden de auto neergezet bij de Molenkade.  De Molens van Kinderdijk staan aan openbaar toegankelijke wegen (niet voor auto, wel voor fietsers en voetgangers) en er is geen ‘entreegeld’ Er is wel een soort logische ingang bij de Molenstraat / Lekdijk, met een parkeerterrein en toegang tot het Kinderdijkmuseum. Wij stonden echter bij de Molenkade, waar je ongeveer 1 km loopt naar een bruggetje waar je het mooiste uitzicht hebt.

Vandaaruit nog wat rondgelopen en toen door naar de Lekdijk, waar we heerlijk geluncht hebben bij Grand Café “Buena Vista”, een lekkere Uitsmijter en goede koffie.

Toen op maandag terug met mijn fotovriendin. Ondanks de vele files onderweg waren we flink vroeg. De verwachting was, dat het erg druk zou zijn, maar dat viel gelukkig mee. De plek die ik op vrijdag had bepaald was nog beschikbaar. Het is op de plaats waar je vijf Molens van de Overwaard mooi op rij hebt. De ultieme plek is een klein steigertje, maar die was al bezet. Nadat we onze spullen hadden neergezet begon het wachten.  Een langzaam maar zeker werd het donkerder. En rond acht uur ging de verlichting aan. Eerst ging dat nog op in het daglicht, maar langzaam maar zeker kwam de verlichting beter tot zijn recht. Het wachten was op het z.g. Blauwe uurtje dat overigens slechts 30 minuten duurt, een periode waarin de hemel mooi blauw is en natuurlijke en kunstmatige verlichting mooi in evenwicht is. Het werd allengs drukker en de fotografen stelden zich in een mooi rijtje op.

Kinderdijk-3269

Kinderdijk, Kijkrichting Overwaard, met molens Overwaard 5 t/m 9

Rond kwart voor negen werd het magische moment bereikt en kon ik de foto’s maken die ik in gedachten had.

Kinderdijk-3313

Kinderdijk, hier de Molens Overwaard 5 t/m 9 in feestverlichting

Daarna werd het snel donkerder en was het mooie licht verdwenen . Nog even wat rondgelopen en gelukkig bood de bewolkte avondlucht nog wat mooie mogelijkheden.

Kinderdijk-3319

 

Kinderdijk-3325

Nog wat extra fotos gemaakt, maar het mooie licht was verdwenen

Rond half tien was het wel uit met de pret en konden we voldaan terug naar Badhoevedorp.

Deze molentocht smaakte naar meer, we hebben vlak in de buurt de Zaanse Schans, dus dat wordt het volgende fotoavontuur. Er zijn wel een paar fundamentele verschillen. Zo is de Zaanse Schans meer een soort openluchtmuseum. De molens zijn in het merendeel van elders naar hier verhuisd. Ook is het soort molens anders, bij de Zaanse Schans zijn het meer “Industriële” molens, een houtzaagmolen, een verfmolen etc. waar het bij Kinderdijk allemaal molens zijn met die zorgen voor het waterbeheer. Maar over de Zaanse Schans later meer. Nu hadden we een heel goed gevoel over Kinderdijk en we gaan zeker nog wel eens terug