door Henk | nov 1, 2017 | Alle Berichten, Blog, Landschap |
Loch na h-Achlaise, Rannoch Moor
Approx. 13.30 the Van entered Glen Coe. The First thing that I noticed was the abundance of small waterfalls coming down from the Mountains. Water was running everywhere.
Glencoe near Loch Achtriochtan
Our location for the next 5 days was the Glencoe Inn, only a couple of miles away. In my head I heard the song “Chì mi na mòrbheanna” ( I see the big Mountains) by the Rankin family, so perfectly depicting the feeling that I had seeing this beautiful scenery.
My journey had started that morning at 05.00 at Schiphol Airport, where I met the rest of the Group. We were going on a fototrip to Glencoe in Scotland, organized by “Nordic Vision”, a small travel agency specialized in fototours. 7 enthusiast photographers and a professional photographer as tour leader. On the way to the airport the Taxi driver remarked that I was obviously not going to Scotland for the nice weather. I replied that I indeed did not expect sunshine, but that the worst thing that could happen was a week full of rain and plain, solid grey skies. Exactly that seemed to be going to happen when we arrived at Glencoe.
Glencoe, Three Sisters
Next morning, we headed first thing to the photographic hotspot in the Glen, which is a waterfall in the River Coupall with the Buachaille Etive Mòr (Gaelic for “big shepherd of Etive) as a backdrop. The highest peak of the Buachaille Etive Mòr is the Stob Dearg (Red Peak). Here pictured with its top covered in fifty shades of grey. The waterfall itself was very wild due to the heavy rainfall.
River Coupall with the Stob Dearg of the Buachaille Etive Mor
A not so common spot was a few hundred meters away, where the River Coupall meets the River Coe. The autumn colours were very nice and gave me some good Photo opportunities, both in colour and in black and white.
River Coupall meets River Coe
By this time there was a desperate need for hot coffee and went to the Glencoe mountain ski resort. There was a big film crew on the parking lot with many trucks. Apparently a movie was being shot for Netflix. We had wondered all morning where the heavy traffic came from, this was the answer.
After the coffee we went for Rannoch Moor. Our photo target was Loch Ba. Loch Ba can deliver some nice pic’s of a tranquil water surface with nice reflections of the sky or some bullrush with background lighting. None of this today. Again due to the heavy rainfall the water level made the rush invisible, and the wind was dealing with the reflections. So only one picture of Loch Ba.
Loch Ba
The A82 is the main road from Glasgow into the western Highlands. Lots of lorries and other traffic. Obviously the road was not built with the lorries in mind. Some of the bridges were too small for two lorries to pass, as a result broken mirrors everywhere. It took me only 5 minutes to gather 5 or 6 mirrors.
Broken Mirrors
On Thursday we went to another well known place, Black Rock cottage. The rain had changed from a drizzle into a real downpour and wiping our lens was hopeless, as the rain came almost horizontal towards us. So wiping, a quick picture and then the lens was full of raindrops again. I had no high hopes for the photos of Black Rock cottage, but a sudden rainbow was an unexpected bonus.
Blackrock cottage
Notice also the Mountains behind the cottage in the next pic and compare them to the one with the rainbow. No Mountains visible…. Not mist, but low hanging rainclouds. The (in)famous Glencoe weather.
Blackrock cottage with mountains visible
Our coffee spot this morning was Kings House hotel. Raymond B, my Scottish friend did send me a pic of a deer that he had taken there and indeed, a small Group was also present this morning. I think the innkeeper feeds them, not scared by us at all.
Deer near Kings House Hotel
Our next stop would have been the Three Sisters, but that would have meant photographing straight into the rain, so a slight change of plan. Wilco had marked a nice space in the woods near the village and there was some shelter from the trees. This turned out to be a very good place to take some nice close-ups of the wild stream.
River Coe, Close up
Close up river Coe
This is the moment for a small intermezzo and telling about another thing here in Glencoe. That is the Glencoe massacre. It happened early 1692. The Clan MacDonald had given hospitality in their homes to the Campbell’s. Early in the morning, the Campbell’s slaughtered their hosts. Women and children escaped into the Mountains, where they starved and died of the cold in the harsh conditions. The reason for what now is called the Massacre of Glencoe was that the MacDonald clan did not swear loyalty in time to the new Protestant monarch, William the III.
Sir Walter Scott, the famous Scottish writer made a poem about the massacre that was put to Music by Beethoven. Not as part of his Scottish songs, but as part of his Irish songs. Lyric and link to Spotify by clicking here. But even till this moment the emotions can run high on this. North Sea Gas, a Scottish band has recorded a more modern version, the same as the Scottish folk band the Corries. Again, click here for text and link to Spotify:
link to background page
Also more background on the massacre, the songs etc by the link above.
Now on to Friday in the next Blog #056
door Henk | nov 1, 2017 | Alle Berichten, Blog, Landschap |
River Coe close up
Vrijdagmorgen, opnieuw een regenachtige morgen en de voorspelling was ook regen voor de rest van de dag. Wilco besloot een presentatie te geven over zijn fotografische werk en de manier waarop hij tegen fotografie aankijkt. Erg informatief, maar ik had al wat van zijn werk gezien en was daarvan onder de indruk. Vaak heel minimalistisch, maar hoe eenvoudiger het eruit ziet, hoe moeilijker het is. Mijn persoonlijke motto is, dat ik nog niet goed genoeg ben voor eenvoudige fotos.
In de middag leek het toch dat we enige droge momenten zouden beleven, dus op naar Glen Etive. Door dit dal loop de Rivier de Etive met alweer heel veel stroomversnellingen. De wind blies onstuimig en het was Vrijdag de 13e, dus het recept voor narigheid. Ik had mijn statief en camera klaar gezet voor de opname hieronder toen een onverwachte windvlaag mijn statief omver blies. Schade aan zowel camera als lens……. Gelukkig(nou ja) functioneerde mijn camera nog naar behoren, alleen de buitenkant leek beschadigd. Hetzelfde voor de lens, maar ondanks dat was het niet mijn meest geslaagde momentje.
River Etive waterfall
De foto van de Etive bleek later een van mijn favorieten te worden en de camera is binnenkort gerepareerd. Dus hopelijk zal alleen de aardige foto overblijven als herinnering aan deze plek en zal de rest snel vergeten zijn.
Na een kleine stemming besloten we de dag af te sluiten bij het Kasteel Stalker, zo’n 40 kilometer noordelijk van het plaatsje Oban aan de Schotse westkust. Als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis en achtergrond van het kasteel klik dan hier.
Stalker Castle with dull light
Het kasteel is volledig omringd door het water van Loch Laich. We begonnen met wat standaard fotos en ons groepje ging daarna aan de gang met een foto vanuit het water. Ik ontdekte dat mijn laarzen lekten en ging terug het droge op. Ik pakte mijn spullen in en ging zitten wachten op de anderen. Het bleek dat zij iets geduldiger waren en dat ze bleven wachten op mooier licht. Ik bleef zitten en hoopte dat ze snel klaar zouden zijn.
Op dat moment braken de wolken voorzichtig open en een smal strookje roze licht brak door. Dus ik haastte me om mijn spullen weer tevoorschijn te halen, de lucht kleurde steeds meer roze. Ik moest snel werken, het zou nog maar enkele minuten licht zijn. Snel werd de avondhemel donkerblauw. Maar ik had mijn opname gemaakt, dankzij het geduld van mijn reisgenoten.
Stalker Castle at sunset
Een leuke afsluiting van de dag, ondanks het ongelukje eerder op de dag. Moe maar voldaan zoals het gezegde is, keerden we om 19.30 terug naar de Glencoe Inn.
Zaterdag, onze laatste volle dag. De Drie Zusters hadden al de hele week op onze agenda gestaan, maar de omstandigheden waren niet goed genoeg. Vandaag een nieuwe poging. Toen we aan kwamen op het plateau met een mooi uitzicht, merkten we opnieuw dat het gebied erg populair is. Een andere fototour kwam ons tegemoet. Ongelukkig genoeg hadden ze hun bus net geparkeerd in de richting waarin wij gingen fotograferen. Het was dezelfde groep die we een dag eerder al hadden gezien in Glen Etive, die Nederlanders, je ziet ze overal.
Three Sisters
Ze maakten hun fotos, maar toen bleven ze nog overal hangen en babbelen voordat ze eindelijk vertrokken en kon ik mijn foto’s maken. Ja, het leven van een hobbyfotograaf is niet gemakkelijk….
Glencoe Lost Valley
Aan het einde van de ochtend sloeg het weer opnieuw om en vertrokken we naar een mooie locatie met de rivier de Coe voor ons en de Bidean Nam Bian als achtergrond (Gaelic voor hoogste top van de heuvels – de Bidean is de hoogste berg van de streek Argyll). Een zilveren rivier die door het onaangetaste landschap stroomt. We hoopten op wat mooie zonnestralen door de wolken heen en uiteindelijk gebeurde dat ook.
Meandering River Coe with Bidean Nam Bian as backdrop
Tegen de middag waren we doornat en snakten naar koffie, dus op naar het Kings House Hotel. Opnieuw kwam een roedel herten dicht bij de bus, maar geen aardige fotos deze keer. Ik zat achterin de bus, maar de aanblik en de herinnering is er wel.
De regen bleef maar stromen, we besloten een ‘bustour’te doen door de Glen Etive. Mooie vergezichten in een steeds wisselend landschap. Hoe verder in het dal , hoe meer bomen en weelderig groene struiken. Hier en daar ontdekten we herten.
Rain in Glen Etive
Ik had geen lange lenzen bij me, dat is voor een volgende gelegenheid. Omdat de regen bleef aanhouden keerden we wat eerder terug dan andere dagen naar de Glencoe Inn om wat fotobewerking te doen. ’s Avonds hadden we een laatste fotobespreking.
De volgende dag, zondag, was de reis terug naar Amsterdam en namen we afscheid. Het was een hele leuke fototrip, in aardig gezelschap en met uitstekende begeleiding en fotografische ondersteuning. Dank aan mijn fotomaten Liesbeth, Elena, Marianne, Sandra, Davy, Quinten en onze Guru, Wilco Dragt.
My teammates, foto by Wilco Dragt
and me foto by Wilco Dragt
link to background page
door Henk | nov 1, 2017 | Alle Berichten, Blog, Landschap |
Loch na h-Achlaise, Rannoch Moor
Ongeveer 13.30 reed de Mercedesbus de Glen Coe (valley van de Coe) in. Het eerste dat mij opviel was het aantal kleine waterstroompjes dat van de Bergen naar beneden kwam. Overal stroomde water.
Glencoe near Loch Achtriochtan
Onze verblijfplaats voor de komende 5 dagen is de Glencoe Inn, een paar kilometer het dal in. In mijn hoofd speelde nog het lied van de Rankin family “Chì mi na mòrbheanna” (ik zie de hoge bergen), dat zo mooi de gevoelens bezingt die ook in mij opkwamen als ik naar dit prachtige ruige landschap keek.
Mijn reis was om 05.00 die ochtend begonnen op Schiphol, waar ik de rest van de groep ontmoette. We waren op een fototour naar Glencoe in Schotland, georganiseerd door Nordic Vision, een klein reisbureau gespecialiseerd in fotoreizen. 7 enthousiaste amateurfotografen en een professionele fotograaf als reisleider.
Op weg naar de luchthaven merkte de taxichauffeur op dat ik vast niet voor het mooie weer naar Schotland ging. Ik antwoordde dat ik geen zon verwachtte, maar dat het ergste dat kon gebeuren was dat ik een week zou hebben met alleen maar regen en saaie grijze luchten. Laat dat nou precies datgene zijn dat leek te gaan gebeuren toen we aankwamen in Glencoe.
Glencoe, Three Sisters
De eerste morgen was onze fotolocatie het fotografische hoogtepunt in de Glen, de waterval in de rivier de Coupall, met op de achtergrond de Buachaille Etive Mor. De hoogste top van de Buachaille Etive Mor is de Stob Dearg. Hier is de top gehuld in 50 tinten grijs. De waterval zelf was onstuimig door de vele regen van de laatste tijd.
River Coupall with the Stob Dearg of the Buachaille Etive Mor
Een minder bekende plek is een paar kilometers verderop, waar de Coupall samenstroomt met de Rivier de Coe. Er waren al wat herfstkleuren en dat bood een aantal mooie fotografische mogelijkheden, zowel in kleur als in zwart wit.
River Coupall meets River Coe
We waren nu wel toe aan een kop warme koffie en gingen naar het Glencoe Mountain Ski Resort verderop. Hier stond de parkeerplaats vol vrachtautos van een grote filmploeg. Het bleek dat er een film werd opgenomen voor Netflix. We hadden ons ‘s morgens al afgevraagd hoe het kwam dat er over het smalle weggetje al dat zware verkeer kwam. Nu hadden we het antwoord.
Na de koffie op weg naar Rannoch Moor (het Moeras van Rannoch). Ons doel was Loch Ba. Loch Ba kan mooie foto’s opleveren van de weerspiegeling van wolken in het gladde wateroppervlak. Of van biezen in tegenlicht. Niets van dat alles vandaag. Alweer als gevolg van de zware regenval van de laatste tijd was het waterpeil van het meertje erg hoog, de biezen waren onder de oppervlakte verdwenen en de wind maakte korte metten met de mooie weerspiegelingen. Dus maar een enkele opname van Loch Ba.
Loch Ba
De A82 is de belangrijkste doorgaande weg vanuit Glasgow door de westlijke Highlands. Veel vrachtwagens en ander verkeer. Het was duidelijk dat de weg niet was gemaakt met het vele vrachtverkeer in gedachten, de meeste bruggetjes waren te smal om twee vrachtwagens elkaar te laten passeren, met als gevolg heel veel gebroken spiegels. Ik had maar 5 minuten nodig om vijf of zes vrachtwagenspiegels te verzamelen.
Broken Mirrors
Op donderdag op weg naar een andere bekende plek, de Blackrock cottage. De regen was ondertussen veranderd van een zacht buitje in een regelrechte stortbui en steeds de lens droogvegen was onbegonnen werk, de regen kwam bijna horizontaal op ons af. Dus vegen, snel afdrukken en de lens was alweer bedekt met regendruppels. Geen grote verwachtingen van deze foto’s maar de regenboog die opeens verscheen was een onverwacht cadeautje.
Blackrock cottage
Kijk ook eens bij de volgende foto naar de bergen achter het huisje en vergelijk dat dan met de regenboog foto. Geen bergen meer te zien, dat is geen mist, maar laaghangende regenwolken. Het beroemde, of meer beruchte Glencoe weer.
Blackrock cottage with mountains visible
Deze morgen was onze koffieplek het Kings House Hotel. Raymond B, mijn schotse vriend had een foto van een hert gestuurd die hij daar op de parkeerplaats had genomen en inderdaad er was ook vandaag een groepje herten aanwezig. Ik denk dat de cafebaas ze voedert, zij zijn helemaal niet schuw.
Deer near Kings House Hotel
Onze volgende plek zou een groepje bergen zijn geweest, de Drie Zusters, maar dat zou betekend hebben recht tegen de regen in fotograferen, dus maar een kleine wijziging van het plan. Wilco had een plek ontdekt in de bossen dicht bij het dorpje GLencoe en daar was ook wat beschutting van bomen. Dit bleek een schot in de roos te zijn om wat mooie close-ups te maken van het wilde water.
Close up river Coe
River Coe, Close up
Dit is misschien het juiste moment om even een klein intermezzo te houden en te vertellen over een belangrijke gebeurtenis in Glencoe. Dat is het Glencoe Massacre, de slachting van Glencoe. Dit vond plaats begin 1692. De clan MacDonald had gastvrijheid geboden in hun huizen aan de Campbell’s. Vroeg in de morgen slachtten de Campbells hun gastheren af. Vrouwen en kinderen konden naar de bergen ontsnappen, waar ze echter omkwamen van de kou in de bittere omstandigheden. De reden voor wat nu het Massacre of Glencoe heet was dat de clan MacDonald niet op tijd trouw had gezworen aan de nieuwe protestantse vorst, onze eigen Willem III.
Sir Walter Scott, de beroemde Schotse schrijver, heeft een gedicht hierover geschreven, dat op muziek is gezet door Beethoven. Niet als onderdeel van zijn Schotse gezangen, maar wel van zijn Ierse gezangen. Tekst van de liederen en een link naar Spotify om het lied te horen vindt u hier.
Zelfs vandaag nog kunnen de emoties hoog oplopen over deze gebeurtenis. North Sea Gas, een schotse band heeft een moderne versie gemaakt, hetzelfde geldt voor de Schotse folk band de Corries. Ook hier kunt u klikken voor de tekst en de link naar Spotify.
link to background page
Ik ga verder met de vrijdag op de volgende Blog#056.
link naar deel 2 van deze blog
door Henk | sep 10, 2017 | Alle Berichten, Blog, Landschap |
Posbank met grondmist
Buiten is het vandaag stormachtig en het lijkt wel herfst. De heide is bijna uitgebloeid, ook op de Posbank. Een mooie gelegenheid om mijn foto’s van de Posbank maar eens op de website te zetten.
De Posbank, onderdeel van het Nationale Park ”De Veluwezoom”, is een van de mooiste plekken om bloeiende heide te zien, dus midden Augustus had ik afgesproken met Dave Zuuring. Dave woont bij de Posbank en kent de mooiste plekken. Hij heeft een aantal prachtige foto’s van de Posbank gemaakt, bv te zien in de April 2017 uitgave van National Geographic. Dave wilde mij wel coachen.
Het mooiste is natuurlijk de zonsopgang, dus om kwart over vijf ontmoetten we elkaar bij het bezoekerscentrum. Het was nog pikkedonker. Met hoofdlamp op liepen we richting ons eerste fotoplek om op tijd onze spullen neer te zetten.
Posbank met vennetje
De zon was nog onder de horizon, maar er was al wat licht in de lucht en de hemel kleurde mooi oranje. Om een idee te geven van de tijd, het was nu iets over zessen.
Het was nu zaak snel te werken, want de zon klimt vlug en eenmaal hoog aan de hemel is het gedaan met het mooie licht. Dus snel naar de tweede plek.
Posbank boom
Je staat hier hoger en hebt een mooi uitzicht over het gebied. De zon is nog steeds onder de horizon, en nog niet rechtstreeks in beeld.
Het was spannend of we deze ochtend de gewenste grondmist zouden hebben, die is er niet altijd, maar we hadden een beetje geluk deze morgen. Niet heel veel, maar net genoeg voor dat beetje sfeer.
Posbank met beetje grondmist
We waren ondertussen al een kwartiertje bezig en de zon begon zich te laten zien. Eerst wat schuchter,
Zon laat zich schuchter zien
maar even later vol in beeld. Kwart voor zeven.
Zonnestralen, HDR opname
Gelukkig was het niet helemaal bewolkt en werd het licht nog wat getemperd. Overigens waren we niet de enigen die deze ochtend hadden uitgekozen. Her en der plukjes fotografen, waardoor het even duurde voor ik de boom helemaal voor mezelf had, zonder ‘storende elementen’.
Posbank, kale boom
Tegen het licht in werd nu toch echt een beetje moeilijk, tijd om wat weg te draaien en wat sfeerbeelden vanuit een andere invalshoek.
Posbank richting Duitsland
Op deze foto kijken we richting Duitsland en ook duidelijk de gelaagdheid van de Posbank in beeld. Het was ondertussen bijna negen uur, dus toch al bijna 3 uur aan het fotograferen.
De lucht had nu zijn doortekening verloren was egaal en saai van kleur. Dan maar naar de ‘’gesloten landschappen”. Hier in oostelijke richting, over het Herinksveld, richting Paviljoen.
Posbank, Herinksveld
Met nog een laatste oefeningetje “Focus Stacking” om zowel de heide op de voorgrond als de gehele achtergrond scherp op de foto te krijgen beëindigden wij onze fotosessie op de Posbank. Dave heeft de smaak te pakken van de begeleiding en gaat binnenkort workshops aanbieden. Ik ben er van overtuigd dat dat een succes wordt en ik wens hem dat succes van harte toe.
Posbank, Focus Stacking
Na een lekkere kop koffie in het Posbank Paviljoen en wat napraten namen we afscheid. Voor mij een zeer geslaagde ochtend die het hele vroege opstaan zeker de moeite waard had gemaakt.
door Henk | aug 30, 2017 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Kievit
Associatie is een soort kortsluiting in de hersenen. Je legt een verbinding tussen twee zaken die niets met elkaar te maken lijken te hebben. De kievit op deze foto deed mij onmiddellijk denken aan een balletdanseres in een klassieke positie. Volgens mij is het positie #5, voeten gekruist en armen inde lucht.
En als ik dan toch bezig ben, wat dacht u van deze snippen die samen met de kluten een nummer lijndancing uitvoeren, twee pasjes naar links en twee pasjes naar rechts.
Watersnippen en kluten
door Henk | aug 24, 2017 | Alle Berichten, Blog, Natuur |
Buizerd
Tijdens vakanties van Cees, Bernadette en hun zonen, mogen wij van hun heerlijke huis genieten aan de rand van de Schoorlse/Bergense duinen. Prachtig gelegen, je stapt zo de duinen in en aan de andere kant ligt de Paardenwei van de manege Van Poelenburgh.
Hier zitten ook ieder jaar de Paardenbijters, hoewel ze geen paard kwaad doen. Ze vliegen wel vaak in de buurt vandaar de naam.
Ik had al wel een aantal keren een buizerd gespot die over de wei vloog, maar altijd ver weg en niet fotografeerbaar.
Zitten we ‘s morgens aan het ontbijt en vertel ik dit Sandra. Zij zit met haar gezicht naar buiten en zegt ‘hij zit anders wel op een paaltje vlak voor ons’. Ik stond op en gelijk Buizerd verdwenen. Was een toevalstreffer dacht ik.
Maar volgende morgen idem, snel mijn camera gepakt en wat foto’s gemaakt. Helaas moest ik snel reageren en was mijn apparatuur nog niet goed ingesteld, ook vol tegen het licht in, maar ja dat heb je op zo’n moment niet voor het kiezen. Toch nog wat aardige plaatjes.
Ook deze jonge roodborst was kennelijk wat verrast en zat een fractie van een seconde met ware doodsverachting enkele meters voor de buizerd op een ander paaltje.
Roodborst met buizerd
De volgende ochtenden stond de camera om half zeven al klaar, maar de buizerd heeft zich niet meer laten zien. Volgend jaar misschien als de speciale Buizerdpaal op zijn plek staat? Wie weet………
Buizerd – Buteo buteo
