Berlijn is een stad met een verleden. Maar ook met een bruisend heden. Meer dan 180 musea! Maar niet alleen conventionele cultuur, ook een bloeiende ‘hedendaagse’cultuur. Ik heb nog nooit zoveel graffiti in een stad gezien. Niet alleen ‘gedoogd’ maar ook aan de zijkant van huizen waar het min of meer ‘officieel’ leek. De gebruikelijke koffietentjes.
Om de hoek van de Kurfurstendamm ligt de Fasanenstrasse. Een klein straatje met een verzameling antiquars en galleries in het duurdere (understatement) segement. maar hier ook het Literatur haus en het Käthe Kollwitzmuseum.
Het literaturhaus had die novemberdagen de Nederlandse en Vlaamse literatuur in de schijnwerpers gezet.
Het literatur café is ook de moeite waard. Het is gevestigd in een gebouw met veel historie. Moet u maar even googelen. Hier een lekker kopje koffie met een taartje gegeten. Op twee tegenover elkaar liggende muren twee schrijversportretten. Aan de ene muur Menno ter Braak:” Mein ich ist wie auch mein Schreiben eine Form der Polemik”
Aan de andere muur Kurt Tucholsky: “Jedes Glück hat einen kleinen Stich”, uit het gedicht “Das Ideal” van hem. Hier een link naar de volledige tekst van Das Ideal. Beiden weerden zich fel tegen de opkomst van het Nationaal Socialiisme. Ze hebben elkaar nooit ontmoet, maar volgens het literaire tijdschrift de Parelduiker hadden ze wel waardering voor elkaar.
De schilderijen in het Wintergarten cafe zijn van de Duitse Urban Artist El Bocho. Dit geeft mij een mooi bruggetje naar de de grote hoeveelheid Street Art die in Berlijn te vinden is. Uiteraard moet je langs bij de East Side Gallery.
Met de U-bahn naar het station Warschauerstrasse en dan een paar minuten lopen naar de oever van de Spree. Iconisch is de muurschildering van de kussende Honecker en Breznev. Het is wel ironisch dat graffiti tegen graffiti beschermd moet worden door hoge hekken.
De East Side Gallery is zwaar toeristisch, maar mag toch niet ontbreken in een bezoek aan Berlijn.
Wat authentieker, of misschien is rafeliger het betere woord, is het gebiedje dat op 10 minuten lopen ligt, nl de Urban Spree met de Urban Spree Gallery. Hier leuk ronddwalen en rustig de overal aanwezige streetart bekijken. In de Urban Spree Gallery zijn fotoboeken en originele werken te koop en is er ook een wisselende tentoonstelling.
Na deze “Kunst der Gegenwart”in overtreffende zin, aan het einde van mijn bezoek toch ook maar even als antidosis een bezoek aan het Altes Museum. Begin van het jaar had ik van Isa Genzken de tentoonstelling: Mach Dich hübsch! In het Stedelijk in Amsterdam gezien met haar replicas van het hoofd van Nefertiti. Nu dus de gelegenheid waargenomen The real thing te zien. Er mocht niet gefotografeerd worden, dus u moet het met de banner doen die buiten het museum hing. Wel nog een aantal andere voorwerpen in dit mooie museum. Voor de rest van de musea op het Museuminsel had ik helaas geen tijd. Maar ja, Berlijn heeft meer dan 180 musea, dus een goede reden nog eens terug te komen.
Het Altes Museum heeft vele hoogtepunten, het hoofd van Nefertiti is er een, maar de goudschat die Heinrich Schliemann in Griekenland opgroef is er zeker ook een. Hierr het neksieraad.
Het einde van drie dagen Berlijn. Hopelijk niet de laatste keer.
Wilt u terug naar deel 1, klik dan hier