door Henk | nov 1, 2017 | Alle Berichten, Blog, Landschap |


Loch na h-Achlaise, Rannoch Moor
Ongeveer 13.30 reed de Mercedesbus de Glen Coe (valley van de Coe) in. Het eerste dat mij opviel was het aantal kleine waterstroompjes dat van de Bergen naar beneden kwam. Overal stroomde water.

Glencoe near Loch Achtriochtan
Onze verblijfplaats voor de komende 5 dagen is de Glencoe Inn, een paar kilometer het dal in. In mijn hoofd speelde nog het lied van de Rankin family “Chì mi na mòrbheanna” (ik zie de hoge bergen), dat zo mooi de gevoelens bezingt die ook in mij opkwamen als ik naar dit prachtige ruige landschap keek.
Mijn reis was om 05.00 die ochtend begonnen op Schiphol, waar ik de rest van de groep ontmoette. We waren op een fototour naar Glencoe in Schotland, georganiseerd door Nordic Vision, een klein reisbureau gespecialiseerd in fotoreizen. 7 enthousiaste amateurfotografen en een professionele fotograaf als reisleider.
Op weg naar de luchthaven merkte de taxichauffeur op dat ik vast niet voor het mooie weer naar Schotland ging. Ik antwoordde dat ik geen zon verwachtte, maar dat het ergste dat kon gebeuren was dat ik een week zou hebben met alleen maar regen en saaie grijze luchten. Laat dat nou precies datgene zijn dat leek te gaan gebeuren toen we aankwamen in Glencoe.

Glencoe, Three Sisters
De eerste morgen was onze fotolocatie het fotografische hoogtepunt in de Glen, de waterval in de rivier de Coupall, met op de achtergrond de Buachaille Etive Mor. De hoogste top van de Buachaille Etive Mor is de Stob Dearg. Hier is de top gehuld in 50 tinten grijs. De waterval zelf was onstuimig door de vele regen van de laatste tijd.

River Coupall with the Stob Dearg of the Buachaille Etive Mor
Een minder bekende plek is een paar kilometers verderop, waar de Coupall samenstroomt met de Rivier de Coe. Er waren al wat herfstkleuren en dat bood een aantal mooie fotografische mogelijkheden, zowel in kleur als in zwart wit.

River Coupall meets River Coe
We waren nu wel toe aan een kop warme koffie en gingen naar het Glencoe Mountain Ski Resort verderop. Hier stond de parkeerplaats vol vrachtautos van een grote filmploeg. Het bleek dat er een film werd opgenomen voor Netflix. We hadden ons ‘s morgens al afgevraagd hoe het kwam dat er over het smalle weggetje al dat zware verkeer kwam. Nu hadden we het antwoord.
Na de koffie op weg naar Rannoch Moor (het Moeras van Rannoch). Ons doel was Loch Ba. Loch Ba kan mooie foto’s opleveren van de weerspiegeling van wolken in het gladde wateroppervlak. Of van biezen in tegenlicht. Niets van dat alles vandaag. Alweer als gevolg van de zware regenval van de laatste tijd was het waterpeil van het meertje erg hoog, de biezen waren onder de oppervlakte verdwenen en de wind maakte korte metten met de mooie weerspiegelingen. Dus maar een enkele opname van Loch Ba.

Loch Ba
De A82 is de belangrijkste doorgaande weg vanuit Glasgow door de westlijke Highlands. Veel vrachtwagens en ander verkeer. Het was duidelijk dat de weg niet was gemaakt met het vele vrachtverkeer in gedachten, de meeste bruggetjes waren te smal om twee vrachtwagens elkaar te laten passeren, met als gevolg heel veel gebroken spiegels. Ik had maar 5 minuten nodig om vijf of zes vrachtwagenspiegels te verzamelen.

Broken Mirrors
Op donderdag op weg naar een andere bekende plek, de Blackrock cottage. De regen was ondertussen veranderd van een zacht buitje in een regelrechte stortbui en steeds de lens droogvegen was onbegonnen werk, de regen kwam bijna horizontaal op ons af. Dus vegen, snel afdrukken en de lens was alweer bedekt met regendruppels. Geen grote verwachtingen van deze foto’s maar de regenboog die opeens verscheen was een onverwacht cadeautje.

Blackrock cottage
Kijk ook eens bij de volgende foto naar de bergen achter het huisje en vergelijk dat dan met de regenboog foto. Geen bergen meer te zien, dat is geen mist, maar laaghangende regenwolken. Het beroemde, of meer beruchte Glencoe weer.

Blackrock cottage with mountains visible
Deze morgen was onze koffieplek het Kings House Hotel. Raymond B, mijn schotse vriend had een foto van een hert gestuurd die hij daar op de parkeerplaats had genomen en inderdaad er was ook vandaag een groepje herten aanwezig. Ik denk dat de cafebaas ze voedert, zij zijn helemaal niet schuw.

Deer near Kings House Hotel
Onze volgende plek zou een groepje bergen zijn geweest, de Drie Zusters, maar dat zou betekend hebben recht tegen de regen in fotograferen, dus maar een kleine wijziging van het plan. Wilco had een plek ontdekt in de bossen dicht bij het dorpje GLencoe en daar was ook wat beschutting van bomen. Dit bleek een schot in de roos te zijn om wat mooie close-ups te maken van het wilde water.

Close up river Coe

River Coe, Close up
Dit is misschien het juiste moment om even een klein intermezzo te houden en te vertellen over een belangrijke gebeurtenis in Glencoe. Dat is het Glencoe Massacre, de slachting van Glencoe. Dit vond plaats begin 1692. De clan MacDonald had gastvrijheid geboden in hun huizen aan de Campbell’s. Vroeg in de morgen slachtten de Campbells hun gastheren af. Vrouwen en kinderen konden naar de bergen ontsnappen, waar ze echter omkwamen van de kou in de bittere omstandigheden. De reden voor wat nu het Massacre of Glencoe heet was dat de clan MacDonald niet op tijd trouw had gezworen aan de nieuwe protestantse vorst, onze eigen Willem III.
Sir Walter Scott, de beroemde Schotse schrijver, heeft een gedicht hierover geschreven, dat op muziek is gezet door Beethoven. Niet als onderdeel van zijn Schotse gezangen, maar wel van zijn Ierse gezangen. Tekst van de liederen en een link naar Spotify om het lied te horen vindt u hier.
Zelfs vandaag nog kunnen de emoties hoog oplopen over deze gebeurtenis. North Sea Gas, een schotse band heeft een moderne versie gemaakt, hetzelfde geldt voor de Schotse folk band de Corries. Ook hier kunt u klikken voor de tekst en de link naar Spotify.
link to background page
Ik ga verder met de vrijdag op de volgende Blog#056.
link naar deel 2 van deze blog
door Henk | sep 10, 2017 | Alle Berichten, Blog, Landschap |

Posbank met grondmist
Buiten is het vandaag stormachtig en het lijkt wel herfst. De heide is bijna uitgebloeid, ook op de Posbank. Een mooie gelegenheid om mijn foto’s van de Posbank maar eens op de website te zetten.
De Posbank, onderdeel van het Nationale Park ”De Veluwezoom”, is een van de mooiste plekken om bloeiende heide te zien, dus midden Augustus had ik afgesproken met Dave Zuuring. Dave woont bij de Posbank en kent de mooiste plekken. Hij heeft een aantal prachtige foto’s van de Posbank gemaakt, bv te zien in de April 2017 uitgave van National Geographic. Dave wilde mij wel coachen.
Het mooiste is natuurlijk de zonsopgang, dus om kwart over vijf ontmoetten we elkaar bij het bezoekerscentrum. Het was nog pikkedonker. Met hoofdlamp op liepen we richting ons eerste fotoplek om op tijd onze spullen neer te zetten.

Posbank met vennetje
De zon was nog onder de horizon, maar er was al wat licht in de lucht en de hemel kleurde mooi oranje. Om een idee te geven van de tijd, het was nu iets over zessen.
Het was nu zaak snel te werken, want de zon klimt vlug en eenmaal hoog aan de hemel is het gedaan met het mooie licht. Dus snel naar de tweede plek.

Posbank boom
Je staat hier hoger en hebt een mooi uitzicht over het gebied. De zon is nog steeds onder de horizon, en nog niet rechtstreeks in beeld.

Het was spannend of we deze ochtend de gewenste grondmist zouden hebben, die is er niet altijd, maar we hadden een beetje geluk deze morgen. Niet heel veel, maar net genoeg voor dat beetje sfeer.

Posbank met beetje grondmist
We waren ondertussen al een kwartiertje bezig en de zon begon zich te laten zien. Eerst wat schuchter,

Zon laat zich schuchter zien
maar even later vol in beeld. Kwart voor zeven.

Zonnestralen, HDR opname
Gelukkig was het niet helemaal bewolkt en werd het licht nog wat getemperd. Overigens waren we niet de enigen die deze ochtend hadden uitgekozen. Her en der plukjes fotografen, waardoor het even duurde voor ik de boom helemaal voor mezelf had, zonder ‘storende elementen’.

Posbank, kale boom
Tegen het licht in werd nu toch echt een beetje moeilijk, tijd om wat weg te draaien en wat sfeerbeelden vanuit een andere invalshoek.


Posbank richting Duitsland
Op deze foto kijken we richting Duitsland en ook duidelijk de gelaagdheid van de Posbank in beeld. Het was ondertussen bijna negen uur, dus toch al bijna 3 uur aan het fotograferen.
De lucht had nu zijn doortekening verloren was egaal en saai van kleur. Dan maar naar de ‘’gesloten landschappen”. Hier in oostelijke richting, over het Herinksveld, richting Paviljoen.

Posbank, Herinksveld
Met nog een laatste oefeningetje “Focus Stacking” om zowel de heide op de voorgrond als de gehele achtergrond scherp op de foto te krijgen beëindigden wij onze fotosessie op de Posbank. Dave heeft de smaak te pakken van de begeleiding en gaat binnenkort workshops aanbieden. Ik ben er van overtuigd dat dat een succes wordt en ik wens hem dat succes van harte toe.

Posbank, Focus Stacking
Na een lekkere kop koffie in het Posbank Paviljoen en wat napraten namen we afscheid. Voor mij een zeer geslaagde ochtend die het hele vroege opstaan zeker de moeite waard had gemaakt.
door Henk | mei 4, 2014 | Alle Berichten, Blog, Landschap, Natuur |

Hallerbos
. .U heeft misschien wel eens van Halle in Belgie gehoord, meestal dan in de context van Brussel-Halle-Vilvoorde (BHV) als kiesdistrict. Een van de de hete politieke onderwerpen in Belgie. Vandaag gaat het over Halle als plaats waar het Hallerbos ligt.
Het Hallerbos ligt ten zo’s 35 km ten Zuid-Westen van Brussel De eerste vermelding van het Hallerbos vinden we in 686, wanneer de Merovingse Waltrudis het bos schenkt aan de abdij die zij oprichtte in Bergen (Mons).
In de 1e wereldoorlog worden bijna alle grote bomen door de Duitsers gerooid om oa het hout te gebruiken voor de loopgraven. In 1929 komt het bos in handen van de Belgische overheid, die in 1930 en 1950 herbebossing laat plaatsvinden. Dit is ook de reden dat het bos er relatief jong uitziet.
Het is een gevarieerd bos, maar het meest opvallende gedeelte is de gemeenschap van Eiken-Beuken gecombineerd met wilde hyacinten.
In het voorjaar kleuren deze ontelbare wilde hyacinten de bodem van dit bos hemelsblauw en uit alle delen van de wereld komen toeristen dit schitterende fenomeen bekijken.

Wilde Hyacint
Vriend Cees moest in Brussel zijn met hem afgesproken om mee te gaan. Hij naar zijn afspraak en ik naar het bos. Ik had gehoopt op een wat mistige ochtend met een zonnetje. Dat geeft dan een heel speciale sfeer. Helaas het waterige zonnetje was er wel maar geen spoortje mist. Maar het zonnetje leverde toch wel een wat dromerig beeld op.

Ochtendstemming Hallerbos
Hier en daar waren nog wat overgebleven bosanemonen te ontdekken.

Bosanemoon
En ook een enkele witte varieteit.

Witte Witte Hyacint
Maar de blauwe exemplaren zorgden voor een prachtig tapijt.

Hallerbos met jong Beukenblad
Het meest uitbundig in het gedeelte dat het Tranendal heet.

Tranendal – Hallerbos
Ondertussen was het zonnetje helemaal vertrokken en bleef er slechts een grijze hemel over. Tijd om wat te experimenteren.

Hallerbos experiment
Of misschien nog wat vager zo dat er slechts de illusie van een bos overblijft.

Hallerbos vervaagd
en dan tenslotte nog wat langere sluitertijden en in- en uitzoomen.

Hallesbos
Een prachtige dag en Cees, bedankt voor de lift. Dag Hallerbos!